Stanisław Lewenhard, franc. Stanislas Henri Loewenhard (13 września 1838 w Korytnicy, zm. 28 listopada 1915 w Chatillon sous Bagneux (dep. Seine)) – polski lekarz, przyrodnik, powstaniec styczniowy, członek korespondent Towarzystwa Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu od 1895 roku.
Syn Maurycego i Franciszki (Fanny) z d. Reichman właścicieli Korytnicy, brat Kazimierza Zygmunta Loewenhardta (1834-1896), powstańca styczniowego i emigranta. Ukończył szkołę średnią i studia medyczne rozpoczął w Warszawie.
W powstaniu styczniowym służył w oddziale gen. Mariana Langiewicza, w którym poznał swoją przyszłą żonę Annę Pustowojtównę.
Po upadku powstania przebywał we Francji, gdzie zaliczał się do znaczniejszych postaci polskiej emigracji, od miejsca zamieszkania części z nich (Battignoles) zwanych batiniolczykami. 20 lipca 1873 (8 sierpnia 1873) roku poślubił Annę Pustowojtównę, mieli czwórkę dzieci: Helena, Mania (1875 - 1882), Henryk franc. Henri (1877 - 1943) lekarz.
Jego siostra, Natalia (1836-1880) była żoną Leonarda Rettla, pisarza, poety, historyka, belwederczyka i powstańca listopadowego. Po śmierci siostry Natalii Rettel (2 maja 1880) zaopiekowawał się wraz z żoną dwojgiem jej dzieci.
Ciekawa pozycja zawierajaca rachunki od przedsiebiorcy pogrzebowego dotyczaca pochowkow Ignacego Czernika (1803–1887), Euzebiusza Rydzewskiego (1841–1882 i Kazimierza Gregorowicza (1833–1889). Przedostatnią pozycję, pod datą 2 X 1888, zajmuje Norwid.