Adolf Piotr Kajetan Dzikowski

Urodzony 29 czerwca 1813 r. w Urzędowie. „Student Wydziału Medycyny Uniwersytetu Warszawskiego (Gerber nie wymienia go). W powstaniu podporucznik 9. pułku piechoty liniowej, ranny pod Grochowem. Przybył do Francji w lutym 1832 r. i należał początkowo do zakładu w Bourges. Jako przeciwnik generała Bema wysłany 20 lipca 1833 r. do St-Gaultier w departamencie Cher, gdzie 18 września 1834 r. potępił Czartoryskiego. Od sierpnia 1835 r. w Paryżu. Przeniósł się do Nancy, w latach 1835–1838 studiował tam w Szkole Leśnictwa, korzystał ze stypendium Towarzystwa Naukowej Pomocy. W 1838 r. przyjęty do administracji lasów i wód w Paryżu jako urzędnik nadliczbowy. W 1839 r. w Paryżu przystąpił do Zjednoczenia. 1 października 1839 r. uzyskał prawo stałego pobytu dekretem nr 13 934. Został w 1839 r. strażnikiem generalnym w Bonnefontaine w departamencie Wogezów. W grudniu 1839 r. wyjechał z Paryża do Schirmel, a w lutym 1840 r. do Saarunon. Pracował u diuka de Gaillierac do czerwca 1862 r., potem przeniósł się do Nancy. W latach czterdziestych należał do Stronnictwa Wojskowego, a w 1844 r. był członkiem Zjednoczenia. W marcu 1846 r. przystąpił do aktu powstania krakowskiego. Ożenił się z Francuzką, dzieci nie miał. 15 września 1863 r. otrzymał naturalizację dekretem nr 16 397. Członek Stowarzyszenia Podatkowego. Zmarł 13 maja 1891 r. w Paryżu”