Seweryn Wierciński

Seweryn Teofil Wierciński. Ur. 1841 Abramów, zm. 1887 Paryż. Syn Teofila i Róży Wolanowskiej. Junkier armii rosyjskiej. Starszy brat Ksawerego, który zmarł po bitwie pod Panasówką w wieku 15 lat, oraz Stanisław Gustawa. Młodszy brat zaginionego bez wieści w Powstaniu Ignacego Wojciecha.

Więziony w Zamościu za przedpowstaniową działalność niepodległościową. Uciekł po prześcieradłach spuszczonych z okna. Odważny, śmiały, energiczny, przedsiębiorczy, pretendował do objęcia komendy w oddziałach. Jednak dowodzenie oddano Janowi Lamowi. Wzburzyło to Wiercińskiego do tego stopnia, że wymierzył pistolet w dowódcę. Skończyło się to sądem polowym i skazaniem na rozstrzelanie. Dzięki wstawiennictwu Żalplachty, Dąbczańskiego i Zborowskiego Czechowski na mocy przywileju dowódcy odstąpił od wymierzenia kary już na placu egzekucji, zamieniając karę na wydalenie. Jednakże na prośbę powstańców zgodził się na zdegradowanie do roli szeregowca i przedzielenia do jednej z kompanii. Później przeszedł pod komendę Jeziorańskiego. Pod Kobylanką okryty ciężkimi ranami (na samej głowie siedem cięć pałasza) wyjechał po długiej niemocy do Paryża.

W celu dalszej kuracji, został wyprawiony do wód kosztem rządu francuskiego. Ożeniwszy się z Francuzką, założył fabrykę sztucznych kwiatów Mr.Severin. Pochowany w zbiorowej mogile na cm. Montparnasse.

• Wg Tomasza Winnickiego umarł w Kołomyi.
• Razem z Sewerynem służył jego straszy brat – sztabskapitan wojska rosyjskiego
• Znany jest Seweryn Wierciński, ur. 08.01.1816 Wierzchowiska, który poległ pod Dołhą, służąc w oddziale Bończy. Nie wiadomo czy nie zachodzi tu jakaś pomyłka.