Emil Trojacki

Ur. ok. 1830, zm. 17.3.1896 Kraków. Syn Maksymiliana i Marcjanny Matczyńskiej (Małczyńska) (ślub 1821 Lwów[6]).
Rodzeństwo: Lucjan (zm. 1894 Kraków), Artur, Seweryna (zm. 1908).

Wcześnie osierocony przez ojca.
W Powstaniu jako członek organizacji z ramienia rządu narodowego w Krakowie, aresztowany przez władze austriackie w 1863[1] i więziony aż do listopada 1863[4]. W roku 1866 przeniósł się do Królestwa, gdzie nabył niewielki majątek i oddał się cichej, pożytecznej pracy na roli. Dom siostry jego, pani Seweryny z Trojackich Trojanowskiej, w r. 1863 był schronieniem dla powstańców, później dla emigrantów, Ścisłą przyjaźnią związany był św. Trojacki od czasów powstania z Adamem Asykiem i Sewerem Maciejowskim, z którymi nawet jednocześnie został uwięziony.[1] Właściciel dóbr w Konopnicy w Lubelskiem[5]
Pozostawił sędziwą wiekiem matkę oraz siostry, które kochał nad życie. [1]

Pochowany w Krakowie na Rakowicach, kw. Y. pas. płd., gr. 1[6]. Metryka w par. św. Mikołaja