Jan Koszutski

Syn właściciela dóbr Dezyderego i Justyny z Ka czyńskich, urodził się w czerwcu 1841 roku w Mąkownicy pod Witko wem. Jako porucznik strzelców w oddziale Younga brał udział w bitwach pod Nowąwsią i pod Brdowem, gdzie śmiertelnie ranny kartaczem i uwieziony do Księstwa, umarł w Konarach pod Inowrocławiem w domu przyjaciela z ławy szkolnej, Franciszka Dąmbskiego, dnia 10 maja 1863 r., pochowany w Pieraniu. Ś. P. Jan odznaczał się wielką sumiennością w wypełnianiu podjętych obowiązków i niepospolitą od wagą. Jakby w przeczuciu śmierci nie chciał pójść razem z bratem swym starszym, dr. Józefem i braćmi stryjecznymi Kaźmierzem, dzisiejszym redaktorem „Ziemianina" i Maksymilianem, gdy ci udawali się do oddziałów Garczyńskiego i generała Taczanowskiego, obawiając się, by obecnością swą nie przynieść im nieszczęścia. Nie omyliło go to smutne przeczucie i padł w obozie Younga," w ktorym sam jeden był przedstawicielem swej starożytnej i zasłużonej krajowi rodziny. * .