Leon Olszewski

r. 1845 r. z rodziców' Józefa Olszewskiego i Pauli z Trawińskich, z gimnazyum trzemeszeóskiego udał się do po wstania i służył w r oddziale pułkownika Callier’a w randze porucznika. Ranny w utarczce pod Dobrzelinem i wzięty do niewoli, a następnie wydany władzom pruskim, był więziony w Łobżenicy. Odzyskawszy wolność, poświęcił się zawodowi budowniczemu i osiadł początkowo w Toruniu, później w Nakle, gdzie przez lat 15 pracując, powszechny zjednał sobie szacunek nietvlko u obywateli, ale nawet 11 rządu, który mu różne powierzał budowle kolejowe. Dotknięty ciężką chorobą, prze niósł się dwa lata przed śmiercią do Poznania, gdzie mimo najusilniej szych starań lekarzy i najtroskliwszej pieczy żony dnia 27 grudnia 1883 r. życia dokonał.