Adolf Szrajer

Lat 28, z Górnego Śląska, poległ pod Brdowem dnia 29 kwietnia 1863 roku obok kolegi swego, Karola Libelta. Ojciec jego miał się nazywać „Krzykała“ i był włościaninem, ale zostawszy pruskim podoficerem, przechrzcił się na Szrajera, co go później tak korciło, iż się powiesił, a wdowa po nim wraz z synem udała się w Poznańskie, do krewnych. Tu ukończył Adolf chlubnie gimnazyum w Trzemesznie, a następnie przerywając dla braku środków materyalnych po kilkakrotnie nauki uniwersyteckie nauczycielką w domach możniejszych, zdał egzamen na nauczyciela historyi i filozofii, odsłużył wojskowość i wyszedł z niej z stopniem oficerskim. Po wybuchu powstania wyruszył natychmiast w pole i w pierwszej zaraz bitwie zginął śmiercią walecznych.