Stanisław Urbanowski

Syn Nepomucena i Emilii z Koszutskich, właścicieli ziemskich najprzód w \V. Księstwie Poznańskiem, następnie wioseczki Czesławina w Czerskiem. Należał do najpierwszych, którzy dna 22 stycznia rozpoczęli powstanie pod Grójcem. W kilka dni później pospieszył do Słonawki, gdzie się zbierał oddział Śmiechowskiego i brał udział w bitwie pod Iławą, gdy Śmiechowski połączył się z Jeziorańskim. Wraz z nim przeszedł pod rozkazy Langiewicza i odtąd jako wachmistrz konnicy bił się. pod Małogoszczą, Pieskową Skałą, Chrobrzem, Wełczem i Grochowiskami. Schroniwszy się po upadku dyktatury do Galicyi, wkrótce znów wyruszył w pole pod wodzą Minie- wskiego (zob. wyż.). Po klęsce pod Krzykawką powrócił do Kra kowa, zkąd po raz trzeci i ostatni jako szeregowiec w strzelcach wy szedł z oddziałem Jeziorańskiego. Pierwszą potyczkę pod Kobylanką dnia 1 maja przebył szczęśliwie; ale w skutek trudów, niewywczasów i wrażeń w boju popadł w wielką chorobę, na którą cierpiał w dzieciństwie. I o go głęboko dotknęło; był odtąd coraz smutniejszym i śmierć Swą przeczuwał. Jakoż dnia 6 maja poległ w drugiej bitwie pod Kobylanką, ugodzony kulą w piersi. Pogrzebany w wspólnej mogile po nad granicą galicyjską