Ludwik Wiśniewski

Ur. w Wąbrzeźnie dnia 12 sierpnia 1834 r., syn Jranciszka, kuśnierza, i Barbary z Zaporowiczów, która to zacna para obchodziła w roku bieżącym swe złote wesele, umarł w skutek ran otrzymanych w r. 1863 w pobliżu Łapinoża, w domu dziedziców tej włości w drugie Święto Wielkanocne 1864 r., pochowany obok towarzysza broni i młodości Cyrklafa. Ludwik Wiśniewski był z zawodu kuśnierzem. Wyruszył w pole z Jabłonowa.