Bronisław Abramowicz

Bronisław Abramowicz, h. Lubicz. Ur. 1837 Załuchów, pow. kowelski[2], zm. 17.7.1912 Kraków[4] Syn. Macieja i Karoliny Denison

Słuchacz Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie.

W Powstaniu w oddziałach Zdanowicza i Langiewicza (jego adiutant), ostatecznie w randze kapitana. Był ranny w bitwie pod Grochowiskami. [2][3]

Po powstaniu kontynuował studia w Monachium, Wiedniu (gdzie otrzymał odznaczenie za ogół studiów), następnie pod kierunkiem Edwarda Engerta i Jana Matejki. Rozpoczął samodzielną pracę artystyczną. Wystawiał wiele obrazów treści historycznej, z których największe uznanie zdobyły sobie: „Karol IX przed nocą św. Bartłomieja“, „Uczta Wierzynka“, „Ostatnie chwile Zygmunta Starego“, „Zygmunt August, dyktujący testament". Malował także wiele portretów i obrazów rodzajowych. Otrzymał wielkie premium za obraz: „Napój miłosny". Po wystawieniu „Uczty Wierzynka“, mianowany został honorowym członkiem Towarzystwa sztuk pięknych (Kunst Verein) w Wiedniu. [8][10] Zajmował się także z wielkimi sukcesami konserwacją dzieł malarstwa sakralnego w kościołach krakowskich.[11]

Mieszkał przy ul. Grodzkiej nr 9 w Krakowie. Zmarł w przytułku Helclów. Pochowany w kwaterze weteranów na cmentarzu Rakowickim.[1]

Żona: Maria Zbyszewska[4], ślub 1868, rodzice: Karol, Józefa Żychlińska
Córka: Maria, ur. 1869, zm. 1874[6]