Właściwie: Dominik Tomasz Surzycki, ur. 4.8.1821 Zamość[4], zm. 9.12.1874, syn Józefa, radcy magistratu lubelskiego i Józefy Sternberg.[1] Miał brata Ignacego Wiktora, ur. 1832 Warszawa[5]
W 1849 mieszkał w Maciejowicach.[1] Lekarz, jeden z założycieli Lubelskiego Towarzystwa Lekarskiego. W latach czterdziestych XIX w. praktykował w szpitalu w Maciejowicach, tam też w 1850 został aresztowany za działalność konspiracyjną. Przez 2 lata był więźniem twierdzy Zamość. Po zwolnieniu z więzienia podjął pracę w Różance u Zamojskich. W 1863 ponownie aresztowany pod zarzutem współpracy z organizatorami Powstania Styczniowego. Po zwolnieniu z więzienia w 1864 osiedlił się w Lublinie, aktywnie pracując społecznie. Został pochowany w Lublinie, na cm. przy ul. Lipowej sek. 7. rząd XIII, grób 11[2]
