L. Postawka, starzec, 76 letni, zastrzelił się dnia 7 t. m., na farmie ob. K. J. M. w Pike Lake, Wis/consin, US/. Zmarły pochodził z pod zaboru rosyjskiego, walczył w r. 1848-49 jako podoficer za wolność Węgier, w roku 1850 wyemigrował do Ameryki, ztąd w roku 1863 wrócił do ojczyzny i brał czynny udział w powstaniu. Od roku 1864 stale zamieszkał w Stanach Zjedn. Znany był Polonii amerykańsklej w New Yorku, Bostonie, Sprinfield, Mass., gdzie w roku 1853 obywatelskie prawa nabył, w San Francisco i w końcu w Chicago. Tu pracował przy „Gazecie Polskiej", w aptece pana Xelowskiego, a ostatecznie zapadając coraz to ciężej na oczy, wyjechał na farmę. Przyczyną śmierci była prawdopodobnie zupełna utrata wzroku. Z pozostałych papierów przekonano się, że zmarły naIeżał do loży masonów, u których dosłużył się bardzo wysokiego stopnia (31). Biedny! Po czynnem życiu, pełnem dobrych chęci i doznanych zawodów, nie spocznie z własnej winy na poświęconej ziemi.
Prawdopodobnie chodzi o ur. 6.11.1826 w Warce Ludwika Stanisława Postawkę, syna Maksymiliana i Zuzanny Jarockiej (Kołdrazińskiej), ożenionego z Elżbietą Carter. Był on w USA projektantem i producentem krzeseł do fortepianów. Patenty te były ogłaszane w prasie amerykańskiej w latach 70-tych XIX wieku.
Dziennik Urzędowy Gubernii Augustowskiej 18.9.1841 opisuje go jako lat 14. wzrostu małego, twarzy pełnej ściagłej, nosa średniego, oczu dużych ciemnych, włosów ciemnych, czoła wysokiego, rysów regularnych. Wyszedł z Miechowa i nie wiadomo gdzie przebywa. Miał na sobie odzież surdut i spodnie nankinowe koloru piernikowego wypełzłego, czapkę ciemno-zieloną z lampasem manszestrowym, płaszcz szaraczkowy, ciżemki kobiece podarte.
Zapewne tego samego poszukiwał Dziennik Urzędowy Gubernii Warszawskiej. 5.11.1864 (dod). Opisując go jako mieszkającego przy matce, urodzonego w Warce, lat 28.