Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Ur. 1828 r. W wykazach, które 20 lut. (3 mar.) 1868 r. Nr. 2460 1 nadesła ła Osobista Kancelarja nmka Kr. P. do zarządzającego spr. d. obc. w. o księżach, wysłanych na Syberję, pod literą A czytamy o księdzu M. K., prob. par. Łaszczów, pow. tomsz., gub. lubi.: „jest winien w ogóle działalności nieprawomyślnej w sprawach politycznych, ujawnionej w tern: a) że odbierał od mieszkańców przysięgę „przestępczą”, obowiązującą do powstania przeciw rządowi prawowitemu, b) że dostarczał powstańcom umundurowania, c) że zabiegał o przewożenie powstańców ran nych do jednego z urządzonych przez nich szpitali, d) że z krzyżem i chorągwiami wyszedł na spotkanie partji Wiśniewskiego, poświęcił sztandar powstańców, czego wyraźnie nie żądał od niego dowódca partji, e) że sam bywał w partji, która stała we wsi Zamch, f) że miał u siebie gazety zakazane przez rząd i rozdawał je innym, g) że w listach, które pisał do swego znajomego Potockiego, powiadamiał go o grabieży, której jakoby miały dokonać w jego miajątku wojska rządowe, a której wca le nie było, ksiądz zaś M. K. czynił to jedynie w celu budzenia zagranicą opinii nieprzychylnej dla rządu i wojsk rosyjskich”. To wszystko zważywszy, nmk Kr. P. i głównodowodzący siłami zbrojnemi wojennego okręgu warsz. wydał decyzję 16 (28) list. 1864 r. na raporcie Nr. 2805 Audytorjatu Polowego, która księdza M. K. pozbawiła wszystkich praw stanu, orderu i wysłała na osiedlenie do Syberji, a cały majątek jego rząd skonfiskował na rzecz państwa. Przed sprawą ksiądz M. K. siedział w fortecy za mojskiej.

duchowny katolicki, zesłaniec w roku 1864 miejsce wysyłki: lubelska, miejsce zsyłki: tambowska, zesłanie prawdopodobnie związane z wydarzeniami powstańczymi

Urodzony w 1828 r., wyświęcony w 1855 r. był wikariuszem w Dysie, przy kolegiacie w Zamościu, następnie objął probostwo w Łaszczowie. Aresztowany w lipcu 1863 r. za szeroką działalność agitacyjną, współpracę z podziemiem, za odbieranie przysięgi od powstańców, za obecność w lasach i pomoc rannym. Znaleziono u niego zakazane gazety i inne przedmioty wskazujące na powiązanie z podziemiem. Wyrokiem sądu skazany na zamieszkanie na Syberii. W 1889 r. zwolniony z zesłania dzięki staraniom wielu dyplomatów przyjechał do Lwowa, gdzie zmarł w