Powstańcy styczniowi

rodem z powiatu Marjampolskiego, szkoły ukończył w Suwałkach, poczem wstąpił do służby rządowej jako sekretarz magistratu, służył w oddziale Jastrzębskiego, Brandta, Andruszkiewicza i Wawra, odznaczył się w bitwach: pod Czystą Budą, Gruszkami, Kozim-rynkiem, Kadyszem Sieburczynem i Rząśnikiem , w ostatniej poległ jako podporucznik kosynierpw w Lipcu 1863 roku.

żołnierz z oddziału Wawra, ciężko ranny pod Rząśnikiem 28 Czerwca 1863 r., odesłany do szpitala, wzięty do niewoli, w drodze życie zakończył.

udział w potyczkach: grodzieńskie: Wielkie Jaszwile 2.04.1863, augustowskie: Brzeźnice 7.07.1863, płockie: Wąsewo 13.07.1863, Rząśnik 14.07.1863

uczestnictwo w potyczkach: płockie: (Drążdżewo 27.06.1863), Drążdżewo 29.06.1863, augustowskie: Brzeźnice 7.07.1863, płockie: Wąsewo 13.07.1863, Rząśnik 14.07.1863, Porządzie 15.07.1863, Szygi 16.07.1863, Wiśniew 4.08.1863, Ma­gnuszew 12.08.1863, Różan 21.08.1863

gmina/wieś Lubotyń Rząśnik, kara: na poręczeniu, przestępstwo: był w bandzie Dąbkowskiego, data zarządzenia: 15.03.1866

gmina/wieś Lubotyń Rząśnik, przestępstwo: był w bandzie Jasińskiego, data zarządzenia: 14.03.1863

gmina/wieś Lubotyń Rząśnik, przestępstwo: był w bandzie Dąbkowskiego, data zarządzenia: 14.03.1863

(Wawer), uczestnictwo w potyczkach: (płockie: Radzanów 21.03.1863, augustowskie: Nowogród 26.03.1863, 31.03.1863, grodzieńskie: Wielkie Jaszwile 2.04.1863, augustowskie: (Lokajcie 9.04.1863), Jastrzębna 19.04.1863, Czarny Bród 23.04.1863, Kadysz 21.05.1863, (Stragiszki 21.06.1863), (Berźniki 25.06.1863), Gruszki 28.06.1863, Krasne 29.06.1863, (płockie: Drążdżewo 29.06.1863), (augustowskie: Mikaszówka 2.07.1863), augustowskie: Radziłów 5.07.1863, Szeburczyn 6.07.1863, (Brzeźnice 7.07.1863), płockie: Wąsewo 13.07.1863, Rząśnik 14.07.1863, Porządzie 15.07.1863, (Szygi 16.07.1863), (grodzieńskie: Jeziory 25.07.1863), augustowskie: (Straczuny 7.08.1863), (Stankuny 24.08.1863), Strzelcowizna 3.09.1863

ps. Wawer, 1812-1888, urodził się w Tykocinie, w rodzinie ziemiańskiej. Rodzicami jego byli Józef i Józefa z Hussarzewskich. Po ukończeniu szkoły w Łomży studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Po wybuchu powstania listopadowego zaciągnął się do wojska. W marcu 1831r. odznaczył się w bitwie pod Wawrem (stąd przybrany w 1863r. pseudonim) i odznaczony został Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari. Następnie przebywał na emigracji we Francji, gdzie działał w Towarzystwie Demokratycznym Polskim. Służył w Legii Cudzoziemskiej i francuskiej armii afrykańskiej w Algierii. W 1856r. podpisał oświadczenie odrzucające amnestię carską. Przed powstaniem powrócił do kraju i zamieszkał u brata, właściciela majątku w powiecie rosieńskim. Podczas powstania walczył początkowo w województwie płockim pod komendą W. Cichorskiego i Z. Padlewskiego. W marcu otrzymał od Rządu Narodowego polecenia utworzenia własnego oddziału i ożywienia powstania w Łomżyńskiem. Zebrał swą partię pod Komorowem i operował na granicy województw płockiego i augustowskiego, a następnie przeszedł z pozyskanymi ludźmi na tereny tego ostatniego. Ścigany przez przeważające siły rosyjskie odpierał ataki m.in. na folwarku Białaszewo (31.03.1863r.) i pod Jaświłami (2.04.1863r.), a następnie schronił się w lasach sztabińskich na uroczysku Kozi Rynek, gdzie założył swój obóz. Tu dołączył do niego ze swym oddziałem naczelnik wojskowy województwa augustowskiego, płk A. Andruszkiewicz. Sam Wawer 16.04.1863r. został mianowany pułkownikiem. W Puszczy Augustowskiej prowadził walki z Rosjanami m.in. pod Balinką, Czarnym Brodem. Wraz z oddziałami W. Brandta i W. Hłaski pokonał pod Kadyszem (21.04.1863r.) przeważające siły Rosjan. Po tym sukcesie w skład partii Wawra weszły oddziały Brandta, P. Suzina, W. Hłaski i F. Kołyszki, co dało mu ok. 600 partyzantów. Rosjanie wysłali przeciw niemu znaczne siły z Augustowskiego i Grodzieńszczyzny. Ramotowski 28.06.1863r. pobił silne formacje nieprzyjaciela pod Gruszkami, lecz otoczony sam został pobity 29.06.1863r. na Kozim Rynku, gdzie stracił 1/3 swych sił. Po klęsce udał się w Łomżyńskie, potykając się z Rosjanami w Radziłowie (5.07.1863r.) i pod Sieburczynem (7.07.1863r.). Zebrał silną liczebnie partię (lecz słabo uzbrojoną i niedoświadczoną), z którą walczył w województwie płockim. Pod Rząśnikiem (14.08.1863r.) został rozbity. Po tej klęsce wyznaczył miejsce koncentracji znów w powiecie augustowskim. W końcu lipca przyszły tu z Litwy oddziały A. Lenkiewicza i Michała Laudańskiego. 3.09.1863r. został rozbity przez Rosjan pod Strzelcowizną, rozpuścił swój oddział i udał się na emigrację (bez zezwolenia RN, za co oddano go pod sąd wojenny). Ramotowski tłumaczył się złym stanem zdrowia. Wśród współczesnych i żołnierzy Ramotowski uchodził za jednego z najwybitniejszych dowódców powstania. Był też niewątpliwie najznakomitszym i najdłużej działającym w województwie augustowskim dowódcą 1863r. Po powstaniu wyjechał do Francji, był członkiem Instytucji Czci i Chleba zbierającej fundusze na zapomogi i emerytury. Podczas wojny francusko-pruskiej w latach 1870-1871 dowodził 2. legią ruchomą jako podpułkownik. Zmarł 20.07.1888r. w Saumur.

uczestnictwo w potyczkach: augustowskie: Warele 15.02.1863, Brzeźnice 7.07.1863, płockie: Wąsewo 13.07.1863, Rząśnik 14.07.1863, (Oborzyska 18.07.1863), (grodzieńskie: Boćki 20.09.1863), patrz w przypisach do Warel i do Rydzewa 8.09.1863 płockie

Urodzony w 1832 roku w Walochni ziemi Łomżyńskiej. Walczy w oddziale Jasińskiego, potem sam dowodził oddziałem. Brał udział w bitwach pod Drążdżewem, Rząśnikiem i Porębą, jako oficer. Był czterokrotnie ranny. Do powstania zaciągnął się z wojska rosyjskiego, w którem służył jako kapitan. Wyemigrował do Francji, a stąd do Szwajcarii.

urodzony w r. 1831 w Wołochach, wstąpił w r. 1849 jako ochotnik do wojska rosyjskiego, do korpusu grenadierów i brał udział w wojnie węgierskiej i sewastopolskiej w r. 1855. W r. 1863 przeszedł do szeregów powstańczych i służył w oddziale Jasińskiego. Walczył pod Drążdżewem, Zambrowem, Zbrzeźnicą, Rząśnikiem, Nagoszewem i Gostkowem. Po rozbiciu oddziału Jasińskiego zorganizował własny oddział, na którego czele wałczył pod Porębą. Był też naczelnikiem województwa płockiego, z rangą pułkownika. Ranny w lewą nogę. Po powstaniu wyemigrował za granicę, na końcu osiadł we Lwowie.

Ur. 12.03.1831r., Walochy w gub. augustowskiej. Prywatny oficjalista, zamieszkały Milatyn Nowy w Kędzierzawcach, żonaty, 3 dzieci, wyznania rzymsko-katolickiego. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64r. podał, iż przed powstaniem był porucznikiem piechoty wojska moskiewskiego, natomiast w czasie powstania był oficerem. Służył w V oddziale woj. płockiego w powiecie ostrołęckim. Walczył pod Drążewem, Zambrowem, Rząśnikiem, Maguszewem, Nagoszowem (postrzelony w lewą nogę), Łączką, Porębą i pod Żelazną. Dowódcy oddziału Rynarzewski i Dubois vel Lasocki. Deklarację podpisał 12.02.1889r.

ur. r. 1831 w Wołochac-li, wstąpił w r. 1849 jako ochotn. do wojska roś', do korp. greuad. i brał udział w wojnie węgiers. i sebasto polskiej w r. 1853. W r. 1863 przeszedł do szeregów powstańczych i służył w oddz. Jasińskiego. Walczył pod Drążdżewem. Zambrowem. Zbrzeźnicą. Rząśnikiem. Nagoszewem i Gostkowem. Po rozbiciu oddz. Jasińskiego, zorganizował własny oddział, na którego czele walczył pod Porębą. Był też naczeln. wojennym wojew. płockiego, z rangą pułkownika, Ranny w lewą nogę. Po powst. emigrował za granicę,