Powstanie Styczniowe - uczestnicy

Poznań, 8/VI. dn. 5/VI. + w Ciechocinku na kuracji Ignacy Kardoliński, mecenas warsz., syn rodziny z Ks. Pozn. Egz. dojrzał. w Lesznie. Za Wielopolskiego, jako prawnik wykszt. w Prusach, otrzymał stan. w Warsz. Najmł. brat jego zginął w powst. 1863, drugi starszy poszedł na Sybir. Wzmianka, że Ignacy miał żonę i dzieci oraz o siostrze z Poznania, (nr 130) Miał lat 48. Zmarł na stacji kolejowej Aleksandrów. Był adwok. przy Sądzie Apel. w Warsz. (nr 146)

informacja taka sama jak rekord nr 20581

agronom, rodem z Kościana w Poznańskiem, poległ w walce z Moskalami pod Pyzdrami r. 1863.

zm. 1863., pod Pyzdrami, poległ pod Pyzdrami

Pozn. 23/XII. Wład. Kardoliński, który przed 20 laty był dz-cem Łączyna w p. kartuz. a później za udział w powst. spędził 7 lat na Sybirze, założył przed dwoma niespełna laty na Spiżu na Węgrzech kopalnie i fabr. tatrzańskich kamieni młyńskich. Później odkrył tam olbrzymie pokłady kwarcu i cementu, urządził fabr. na obsz. skalę, tak że zaklady jego tworzą osadę. Miasto Bela, od któr. Kardol. dzierż. grunt, uchwal. naziwać tworzącą się osadę Kardolinem w uzn. zasług (nr 294)

urodził się w Kcyni w Wielkim Księstwie Poznańskim 28 marca 1826 r. z Piotra i Antoniny z Trąmpczyńskich. Młodszy brat Kazimierz poległ 30.4.1863 r w bitwie pod Pyzdrami. Nauki pobierał w gimnazjum w Lesznie i Trzemesznie, poświęcił się agronomii. Brał udział w Wiośnie Ludów w 1848, był więziony, po czym dokończył studia. W 1852 ożenił sie z Teofilą Tokarską, c. Józefa i Józefy z Koszutskich i zamieszkał w majątku posagowym żony w Łączynie, w powiecie kartuskim. Po pewnym czasie przeniósł się na Ukrainę gdzie w 1863 wziął udział w powstaniu styczniowym(zostawił wtedy żonę i troje dzieci). W maju 1863 pojmany i uwięziony w twierdzy kijowskiej , gdzie przebywał 3 lata. Za udział w powstaniu skazany na kilkanaście lat ciężkich robót w kopalniach - tansport na Syberię wyruszył z Kijowa na początku 1866 r. Następnie przebywał w guberni jenisejskiej przez 4 lata. W 1870 na mocy amnestii, starań rodziny i rządu pruskiego wrócił do W. Księstwa Poznańskiego. W 1873 kupił od miasta Bélina(Biała Spiska) na Spiszu kopalnie i wytwórnię tatrzańskich kamieni młyńskich, a po odkryciu tam olbrzymich złóż kwarcytów i margli urządził fabrykę z osadą nad zach. brzegiem Bielskiego Potoku, u podnóża Czarnego Wierchu w Tatrach Bielskich (Słowacja) nazwaną Kardolin. Miasto, od którego Władysław dzierżawił grunt, uchwaliło nazywać tworzącą się osadę Kardolinem w uznaniu jego zasług. Po trudnościach ekonomicznych i wyzbyciu się za bezcen był pełnomocnikiem w dobrach Kluwinieckich u Boguckich na Podolu, gdzie zmarł w 1886r.