Longin Zachariasz Roland Zadarnowski
W archiwum są jego 2 spisane własnoręcznie oświadczenia. Urodził się 15 marca 1827 roku w Zadarnowie, powiecie kobryńskim w guberni grodzieńskiej, wyznania rzymskokatolickiego, żonaty, bezdzietny. W oświadczeniu o przystąpieniu do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy Uczestników Powstania Polskiego 1863/64 r. podał, iż przez 17 lat był oficjalistą w dobrach hr. Dzieduszyckiego, następnie przedsiębiorcą a obecnie nie ma stałej posady. Przed powstaniem przez 4 lata uczył się gospodarowania a potem w l. 1852-1863 zaangażowany był w różne przedsięwzięcia. Do powstania poszedł w kwietniu 1863 roku w Wołkowyskim i walczył w oddziale P. (Pawła) Strawińskiego. Na świadka przywołał Strawińskiego, pod którego komendą brał udział w dwóch bitwach pod Michalinem, w Słonimskim pod Małowidami w oddziale sformowanym przez Jundziłła (gdzie również walczyły oddziały Włodka z Prużańskiego i księdza N.N. (nie pamiętał nazwiska) z Nowogródzkiego. Walczył także pod Wielkim Uhłem (po bitwie przedstawiono go do awansu na oficera), pod Żarkowszczyzną i w Białowieskiej Puszczy, pod Holendernią, Janowem, Kolanem hr. Łubieńskich. Postrzelony w prawą nogę. „Gdyśmy w sierpniu zostali wypchnięci za Bug na Podlasie, zabrał mnie Krysiński i polecił mi pluton strzelców i kilku kosynierów. Byłem w trzech bitwach a gdym osłabł na siłach, polecili mi pp. Krysiński i śp. Ejdmonowicz (Ejtminowicz) pełnić obowiązki komisarza. 27 listopada zażądałem urlopu”. Został aresztowany 10 lutego 1864 roku w B(…) nad Sanem. Na dowód swojego udziału w powstaniu posiadał dokument z pieczęcią wojewody Walerego Wróblewskiego w Łęcznej w województwie grodzieńskim. Powołał się również na świadectwo Stanisława Kamińskiego zamieszkałego obok Mikołajewa. Zobowiązał się do wpłacenia wpisowego w wysokości 1 złotego reńskiego. Do świadczenia dołączono kopię pisma: „Naczelnik 2go batalionu 8go oddziału województwa podlaskiego uwalniam oficera mego oddziału Longina Zadarnowskiego z przyczyn słabości zdrowia od obowiązku służby i upraszam obywateli o udzielenie pomocy w teraźniejszym jego położeniu. 1863 rok dnia 27 listopada. Podpisano major Eitminowicz, pieczęć brzmi: Naczelnik Wojsk Województwa Grodzieńskiego. Druga pieczęć wyraźna: Województwa Lubelskiego.”
