Witold i Helena Kiersnowski

Folwark graniczący z wsią Zagórze (Zahorze. Należący do Kiersnowskich (dziadków Witolda - Heleny z Bułhaków i Aleksandra Kiersnowskich) na pewno co najmniej od połowy XIX wieku. Ok 1930 r. powstały nowe zabudowania: modrzewiowy, kryty czerwoną dachówką dwór, domek ogrodnika, stajnia, obora, stodoła i chlewnie. W folwarku znajdowały się także stawy rybne i sad. Majątkiem zarządzał sprowadzony z Poznania Nawrocki (imię nieznane) Ostatni właściciele Michałowa - Karol Kiersnowski, prawnik, prowadził w Baranowiczach kancelarię notarialną. Został aresztowany we wrześniu 1939 r., zwolniony po kilku miesiącach wkrótce zmarł. Nie wiadomo, gdzie został pochowany. Jego syn Witold Kiersnowski - sędzia okręgowy śledczy Sądu Okręgowego w Pińsku. Ostatnie miejsce służbowe w Kosowie Poleskim. Zdążył wyjechać przed 17 września 1939 r. do Lublina. Jego żona Helena, wraz ze swoją matką Marią z Jelskich Wyganowską i czworgiem dzieci zdołała wydostać się w styczniu 1940 r., przez rok rodzina wegetowała w Brześciu dzięki pomocy jakiegoś kolejarza, a następnie rodzina odnalazła się z pomocą Czerwonego Krzyża. Okupację spędzili w Opatowie, po wojnie Witold prowadził kancelarię adwokacką w Staszowie. Urodziło im sie jeszcze kolejnych czworo dzieci. Witold Kiersnowski zmarł w 1965 r., spoczywa na cmentarzu w Staszowie. Helena zmarła w 1987 r., pochowana została w Poznaniu na cmentarzu Miłostowo. Po zabudowaniach w Michałowie nie został żaden ślad, choć nazwa dotychczas jest przez mieszkańców Zahorza używana.

Olusia

Jan Bułhak

Do: 1.09.1939
Kiersnowscy na terenach obecnej Białorusi zamieszkiwali co najmniej od XVII wieku - w farze nowogródzkiej znajduje się tablica epitafijna Jana Kiersnowskiego, pochodząca z 1639 r. Szeroko rozgałęziona rodzina, obecna we wspomnieniach Mickiewicza, właściciele wielu majątków - m.in. Horodziłówki, Miłowid, Aleksandrowa, Michałowa, Narkowszczyzny.