Eugeniusz Gruberski (ur. 28 grudnia 1870) - ksiądz, muzykolog, publicysta. Urodził się w Płocku w rodzinie organisty katedralnego. Po ukończeniu w 1886r. Gimnazjum Płockiego (obecnej Małachowianki), a następnie konserwatorium warszawskiego, wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku. Od najmłodszych lat wykazywał duże uzdolnienia muzyczne, które rozwijał i pogłębiał.
W roku 1897 wyjechał do Ratyzbony, gdzie pod kierunkiem doskonałych profesorów zdobywał wykształcenie z zakresu muzyki kościelnej. Po powrocie do Płocka, poświęcił się działalności muzycznej i śpiewaczej. W tym zakresie przeprowadził reformę śpiewu kościelnego w diecezji płockiej.
W latach 1906-1914 był redaktorem jedynego w Królestwie Polskim czasopisma poswięconego muzyce kościelnej Śpiew kościelny. Był również redaktorem Kalendarza dla organistów, pisał prace, rozprawki o muzyce, interesował się literaturą obcą, niektóre dzieła przetłumaczył na język polski.
Ks. Eugeniusz Gruberski znany jest także jako kompozytor utworów religijnych i świeckich. Do ważniejszych utworów należą: Mazurek salonowy, Nokturn C-moll, Nokturn gis-moll, Menuet, Msza ku czci św. Zygmunta, czy wreszcie Msza ku czci Zmartwychwstania Pańskiego, którą zaśpiewaliśmy w Gostyninie.
Od roku 1907 przebywał na stałe w Czerwińsku nad Wisłą, gdzie w dużej mierze przyczynił się do uratowania przed zniszczeniem słynnego opactwa kanoników regularnych pochodzącego z XII w. Do ważniejszych utworów należą: „Mazurek salonowy”, „Nokturn C-moll’, ‘Nokturn gis-moll”, „Menuet”, „Msza ku czci św. Zygmunta”, „Msza ku czci Zmartwychwstania Pańskiego”.
Zmarł 12 września 1923 w Koszelówce, mając zaledwie 53 lata. Pochowany został w pomniku-grobowcu obok bazyliki w Czerwińsku.