Radwan Wacław Teofil (ur. 1887)

Wacław Teofil Radwan, h. Radwan, ur. 6.2.1887 Żarnów, zm. 30.6.1962 Zalesie Dolne. Syn Bronisława Radwana i Marii Reklewskiej (córki powstańca styczniowego Michała Eustachego).
Żona: (22.2.1919 Maria Nowacka)
Córka: Hanna

Biografia

Uczęszczał do szkoły handlowej w Radomiu. W 1905 za udział w komitecie strajku szkolnego w Radomiu aresztowany i wydalony ze szkoły handlowej. Ukończył warszawską Szkołę Sztuk Pięknych (1906-1911). Jego nauczycielami w tym czasie byli m.in. Konrad Krzyżanowski, Ferdynand Ruszczyc, Ksawery Dunikowski, Wincenty Trojanowski, Jan Gałęzowski.
1911-14 członek zarządu stowarzyszenia Młoda Sztuka.1916-18 Członek Centralnego Komitetu Obywatelskiego.
Do 1918 roku, zajmował się administracją majątku Jazwy w pow. sieńskim (własność Nitosławskich-Krasickich) a także pracował społecznie jako instruktor powiatowy z ramienia Centralnego Komitetu Pomocy Uciekinierom, organizując pomoc materialną, ochronki i szkołę rzemieślniczą. Uczył też młodzież rysunków.

Po wojnie krótko pracował w biurze kolei Sieprc-Nasielsk razem z bratem Mieczysławem. 1920 członek Rady Sztuki w Warszawie. W 1920 pracował w propagowaniu artystycznym. Od 1921 nauczyciel w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie. Zorganizował tu dwie pracowanie sztuki książki. 1923-24 członek zarządu Kooperatywy Sztuk Pięknych., Towarzystwa Zachęty w Warszawie. W 1929 organizował działu sztuki powszechnej na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. W tym roku kupił też działkę w Zalesiu Dolnym na której rozpoczął budowę domu w stylu modernistycznym. Oprócz rozplanowania domu i ogrodu sam wykonał wiele mebli i żyrandoli. Mieszkał tu z rodziną aż do śmierci. Do 1937 wykładał w Państwowym Instytucie Robót Ręcznych. Zajmował się szkolnictwem artystycznym w Radzie Naczelnej Centralnego Komitetu do Spraw Plastyki. Brał udział w wystawach i salonach artystycznych.

W czasie II Wojny Światowej pracował nad wydaniami dzieł polskich, a także działał w tajnym nauczaniu. W Armii Krajowej działał pod pseudonimem "Profesor", zajmują się m.in opracowywaniem i przygotowywaniem skrytek i schowków na potrzeby korespondencji, wywiadu, przenoszenia meldunków, mikrofilmów itp. Uczestniczył też w Powstaniu Warszawskim.

Po wojnie mieszkał w Zalesiu dolnym i wykładał grafikę w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa, przekształconej w Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych, a następnie przyłączonej do Akademii Sztuk Pięknych. W 1951 roku został profesorem zwyczajnym na Wydziale Grafiki ASP. Kierował Doświadczalną Pracownią Typograficzną. Wykład i był dziekanem Wydziału Grafiki. Pochowany w Piasecznie.

Nagrody i odznaczenia.

1909 otrzymał I nagrodę za plakat Towarzystwa Zachęta "Sztuka w życiu dziecka", 1910 I nagrodę Towarzystwa Opieki nad Zabytkami za projekt polichromii kościoła w Lubieniu, I nagrodę Stowarzyszenia Architektów w Warszawie za meble dla firmy braci Jabłkowskich, II nagrodę za projekt wnętrza na konkurs Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, nagrodę za projekt wnętrz Świątyni Opatrzności Bożej w Białymstoku. Otrzymał też złoty medal na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Stosowanej w Paryżu za pracę pedagogiczną. Najwięcej jego prac znajduje się w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie.

Odznaczony medalem 10-lecia O.N. oraz dwukrotnie Złotym Medalem Zasługi (1937, 1955)

Bibliografia

[1] Łoza Stanisław, Czy wiesz kto to jest, 1938
[2] Zakrzewska Maria, Radwan Wacław Teofil (1887–1962), w: PSB
[3] Radwan Maria Wiktoria (oprac.). Archiwum Rodziny Radwanów
[3] Radwan Maria Wiktoria, Mieczysław Radwan - historia prawdziwa, Warszawa, Ostrowiec Świętokrzyski 2022

==> Genealogia rodziny Radwan