Topolnicki Adam (1914-1985)

Adam Topolnicki, h. Sas, ur. 28.11.1914 Wiedeń, zm. 02.01.1985 Przeworsk. Syn Eugeniusza i Stanisławy Franciszku Kuhles.

Urodził się na ucieczce we Wiedniu, gdy wojska moskiewskie wkraczały w granice zaboru austriackiego i wiele rodzin musiało opuścić miejsce zamieszkania. Ojciec zmarł gdy miał dwa lata, zdołał jedynie prawdopodobnie być na chrzcie syna oraz napisać mu list pożegnalny. Matka zamieszkała wtedy ze swoimi rodzicami - Henrykiem Józefem Topolnickim i Ludmiłą Karoliną Bielińską w Przemyślu. Po 4 latach od śmierci męża wyszła powtórnie za mąż i od tej pory Adama wychowywał ojczym - Roman Iglantowicz.

Szkołę podstawową rozpoczął w Przemyślu, będąc w trzech szkołach. VI klasę kontynuował we Lwowie, gdzie jednocześnie uczył się zawodu introligatora u pana Maciulskiego, a potem uczęszczał do szkoły dokształcającej im. Marii Magdaleny o takim profilu. Będąc we Lwowie mieszkał u dziadków ze strony matki. Został jednak osierocony przez matkę, która zmarła w 1931 roku. Kontynuował jednak naukę dalej pod okiem dziadków. Szkołę ukończył w 1932 a rok później zdał egzamin zawodowy u p. Aleksandra Semkowicza gdzie pracował. Był oceniony jako robotnik inteligentny, sumienny i pracowity.

W 1935 rozpoczął pracę zawodowa w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich jako introligator. Tu poznał swoją narzeczoną Eustachię Chlipp, która pracowała tu wraz z rodzicami i starszą siostrą. Jednocześnie brał udział w szkoleniach wojskowych, otrzymał przydział do 6 Dywizjonu Artylerii Przeciwlotniczej jako kanonier, ale wkrótce został zwolniony z powodu stanu zdrowia.

Po wybuchu wojny ożenił się (październik 1939) i dalej kontynuował pracę, choć zakłada został przejęty przez Niemców. Wymagało to używania przez niego języka niemieckiego, gdyż tylko takie osoby miały prawo wejścia na teren zakładu. W czasie wojny urodziła się dwójka dzieci Adama i Eutachii - Ewa i Andrzej.

Po zakończeniu wojny rodzina zamieszkała w Przeworsku, gdzie Adama znalazł pracę jako ślusarz w zakładach kolejowych. Komplikacje z zatrudnieniem i doszkalanie ciągnęły się jednak do 1948 roku - kiedy to uzyskał stały etat. Pracował jako laborant na stanowisku zmiękczania wody, a później stopniowo uzyskiwał awanse zawodowe, pracując w zakresie chemii i laboranctwa. Jednocześnie był aktywnym członkiem PCK.

Adam zmarł nagle 2.1.1985 i został pochowany na Starym Cmentarzu w Przeworsku. Żona zmarła w 2011 i została pochowana razem z mężem. W grobie tym spoczywa też ich zięć - Piotr Dziedzic.

"Był postawny, w późniejszych latach nosił też okulary, niezwykle kulturalny, zachowywał się dżentelmeńsko i taktownie, umiał się wysławiać i zwykł opowiadał wiele ciekawych historii. Bardzo dokładny, posiadał bardzo ładny charakter pisma. Miał swoje zasady, krytykował grubiaństwo i postawy uznawane za prostackie, a także rzeczy które odstawały od przyjętych norm. Powodowało to, że był czasem wręcz uparty. Na działce pracowniczej uprawiał warzywa. Zawsze dobrze ubrany - dbał o każdy szczegół w garderobie. Ojcem był surowym, dzieci trzymał w ryzach. Patriota, jednak w czasach komuny nie chwalił się swoim pochodzeniem szlacheckim więc obraz swojego ojca - Eugeniusza miał zawinięty w stary dywan i schowany a pozostałe pamiątki i dokumenty ukryte w różnych miejscach. Mawiał że milczenie jest złotem, ale oddawał zawsze głos w wyborach traktując to jako swój obowiązek. Dużo pomagał innym, oddawał krew, wybierał bardzo dobre towarzystwo, mądry, dobry i zaradny. Był pobożny, nie opuszczał nabożeństw i Mszy a także udzielał się w chórze parafialnym. Gorąco kochał żonę. Na emeryturze wiele czasu spędzał z wnukami także spacerując po mieście. Zostanie zapamiętany jako wspaniały człowiek."[3]

tytulik]

Dzieci:

Ewa (zam. Leszek Szpytna)

Andrzej (ż. Anna Lach)

Krystyna (zam. Eugeniusz Zdunkiewicz)

Urszula (zam Piotr Dziedzic)

Anna (zam. Ryszard Jarosz)

=> Genealogia Topolnickich

Bibliografia

[1] Młynarczuk Aldona, Historia Eugeniusza de Sas Topolnickiego i Adama de Sas Topolnickiego, na podstawie zebranych i zachowanych dokumentów
[2] Topolnicki Tadeusz, Saga rodziny Topolnickich (msp.), Archiwum rodziny Niewaldów
[3] Wywiad rodzinny - Urszula Topolnicka zam. Dziedzic i Paweł Dziedzic
[4] Archiwum rodziny Dziedzic z Przeworska