Tomasz Jan Romanowski (ur. II poł. XVII, zm. 5 listopada 1736), polski szlachcic herbu Bożawola, podkomorzy chełmski, starosta wisztyniecki, poseł na sejm, marszałek ziemi chełmskiej w konfederacji tarnogrodzkiej.
Był synem Jana Karola (zm. 1694), podkomorzego chełmskiego i wielokrotnego posła na sejmy, i jego żony Zofii ze Świrskich herbu Pierzchała I voto Andrzejowej Wiśniowskiej, cześniczance przemyskiej. Jego bratem był Antoni, starosta winnicki, mąż Zofii z Tarnowskich (córki Aleksandra herbu Leliwa i Marianny z Dzieduszyckich herbu Sas).
4 lutego 1676 r. został chorążym chełmskim, od tej pory wspinał się coraz wyżej w wojewódzkiej hierarchii urzędniczej.
W 1695 r. mianowano go starostą wisztynieckim, a w pięć lat później, 12 sierpnia 1700 r. przejął po ojcu urząd podkomorzego chełmskiego.
W czasie konfederacji tarnogrodzkiej sprzeciwił się Augustowi II Mocnemu i poparł konfederatów, zostając marszałkiem zrywu w ziemi chełmskiej, co świadczy o jego wysokiej pozycji wśród tutejszej szlachty.
Zmarł w 1736 r.
Jego synem był Józef, właściciel dóbr Chrapków koło Pińczowa, a wnukiem m.in. Filip Romanowski (1794 - 1853).
[edytuj]
Wywód genealogiczny