Mirski, Hrabia który zmienił nazwisko

Można by rzec, „dzwonią, ale nie wiadomo w jakim kościele”. Być może chodzi o Tomasza Teofila Jana Mirskiego (Światopełk-Mirskiego) (1788 – po 1861), posła na sejm Królestwa Polskiego, uczestnika Powstania Listopadowego. Sporo faktów się zgadza, o czym jeszcze poniżej.
Był on synem Franciszka Ksawerego, burmistrza z Mogielnicy i Katarzyny Badowskiej. W 1813 r. nabył dobra Stara Hańcza na Suwalszczyźnie. Używał tytułu książęcego. W 1831 r. dowodził kilkuset osobowym oddziałem powstańczym w Augustowskiem. Po upadku powstania, wobec groźby represji, wyemigrował do Francji. Tam podjął zabiegi o… carską amnestię. W 1842 r. przeszedł na prawosławie, i – przyjąwszy imię Iwana – istotnie uzyskał amnestię i zwrot majątku. Zwolennik panslawizmu, ostro potępiany przez Adama Mickiewicza. Jego synowie Dymitr i Mikołaj osiągnęli w służbie carskiej stopnie generałów, zaś jego wnuk Piotr Dymitriewicz Swiatopełk Mirski był ministrem spraw wewnętrznych Rosji.

Tytuł książęcy Tomasza vel Iwana Światopełk-Mirskiego jest bardzo podejrzany. Wprawdzie tytułował się prince de Mir, ale nawet są wątpliwości, czy pochodził ze szlachty rodowej. Tytuł książęcy po raz pierwszy został mu zatwierdzony przez Senat Królestwa Polskiego w 1821 r., a potwierdzony w Rosji przez władze carskie w 1861 r. Ponad wszelką wątpliwość nie wywodził się z zasłużonego dla Polski, polsko-litewskiego rodu książąt Światopełk-Mirskich h. Bialynia Odmienna. Pierwszą jego żoną była Katarzyna z Maleszewskich, z którą miał córkę Katarzynę, później frajlinę dworu carskiego, drugą żoną była Marcjanna z Nostritz Jackowskich pisarka i tłumaczka.
Data i miejsce śmierci Tomasza nie są znane; zapewne zmarł w Rosji po 1861.

Dziękuję, ale to chyba rzeczywiście nie o tego chodzi. Ten, którego szukam był z pewnością katolikiem. Będę więc szukała dalej.

Chciałem zauważyć, że "ten", nim przeszedł na prawosławie, też był katolikiem.

No tak, ale on był raczej całe życie katolikiem, bo jego dzieci (na pewno córka która była moją prawdopodobną praprapraprababcią) były katolikami

Przecież w chwili zmiany wiary miał on już 54 lata, więc i dzieci zapewne miał "odchowane" i niezależne Nie musiały wraz z nim zmieniać wiary.