H Hryniewski h. Przyjaciel

Witam,

Szukam informacji
Henryk Hryniewski herbu Przyjaciel
podpułkownik wojsk carskich
Mam jego herb,
Nie mam danych o nim,
Skąd znalazł się po wschodniej stronie - nie wiem

Może wątek gruziński naprowadzi na ślad?
http://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_Hryniewski

Mój przodek to oficer armii carskiej - podpułkownik
Wiadomo, że nasi rodacy byli wcielani do armii carskiej
- nie mieli wyjścia, często po uprzednim zesłaniu

Niezupełnie tak. Po upadku powstania styczniowego panowała zasada, że każdy ziemianin powinien służyć carowi. Każda rodzina szlachecka, by zachować szlachectwo musiała wysłać do wojska jednego syna, który trafiał do jednego z gimnazjów wojskowych – od 1882 przemianowanych na korpusy kadetów – lub do progimnazjów, celem kontynuacji nauki w szkołach junkrów.
Motywacja podejmowania studiów wojskowych była dwojaka: patriotyczna i ekonomiczna. Ta pierwsza spowodowana instynktem, który nakazywał przygotowanie do służby w przyszłym wojsku polskim. Druga była wynikiem trudnej sytuacji materialnej rodzin dotkniętych represjami popowstaniowymi. Wielu rodziców nie stać było na edukacją dzieci, za którą trzeba było płacić, podczas gdy w szkołach wojskowych nauka odbywała się na koszt państwa. Ponadto, ukończenie szkół wojskowych dawało szansę dobrze płatnej pracy na stanowiskach oficerskich. Podjęcie decyzji o wyborze drogi życiowej młodego człowieka poprzedzone było długimi naradami rodzinnymi i szczegółowymi kalkulacjami. (Tak, jeszcze wtedy młodzież liczyła się z opinią rodzinny). I nic w tym dziwnego, że oficerami carskimi byli bohaterowie powstania styczniowego: ppłk Romuald Traugutt, gen. broni Józef Hauke-Bosak, ppłk Michał Kruk-Heydenreich i in. W Wojsku Polskim już w Polsce niepodległej służyli m.in.: gen. major Eugeniusz de Henning Michaelis, płk Józef Dowbór-Muśnicki i wielu innych.
Karierę wojskową większość społeczeństwa tolerowała, ale im bliżej guberni zachodnich tolerancja malała. W Królestwie Polskim uważana była nawet za zdradę narodową.
Wielu więc młodych po ukończeniu korpusu kadetów, czy szkoły junkrów, wybierało karierę budzącą mniej emocji, np. w Korpusie Topografów (gen. major Mikołaj Kowal-Miedźwiecki) lub w Korpusie Sądowniczym (gen. lejtnant Paweł Chrzanowski)

Wśród Polaków-carskich oficerów wielu było takich, którym trudno byłoby zarzucić niegodną postawę, ale dużo było też karierowiczów a nawet renegatów walczących ze swymi rodakami. Ci ostatni szczególnie ujawnili się podczas Powstania Styczniowego i tuż po nim. W tłumieniu Powstania brali udział m.in.:
- płk Włodzimierz Dobrowolski, szef sztabu 7 dywizji piechoty, mimo wcześniejszej przynależności do organizacji spiskowych. W 1871 awansowany na gen. mjr. i dowódcę 6 pułku grenadierów.
- płk Alojzy Ornatowski dowódca 23 pułku piechoty, awansowany do gen. lejt. i dowódca 2 brygady strzelców. Poległ pod Plewną w 1877, w wojnie rosyjsko-tureckiej.
- gen. mjr Władysław (lub Wacław) Romiszewski, z-ca dowódcy 2 dywizji piechoty. W 1871 awansowany na gen. lejt., a w 1886 r. na gen broni; członek rady wojennej,
- gen. hr. Konstanty Rozwadowski, w 1863 – 64 przewodniczący komisji śledczej ds. „przestępstw politycznych”. W 1867 – 76 komendant Warszawy,
- mjr Aleksander Rekść delegowany do ww. komisji śledczej, awansowany na płk i dowódcę 75 rezerwowej brygady piechoty.

Więcej na ten temat: Kulik M.: „Polacy wśród wyższych oficerów armii rosyjskiej Warszawskiego Okręgu Wojskowego (1865 – 1914)” Warszawa 2008; Kukulski J.: „Generałowie carscy i ich majątki w Królestwie polskim (1835 – 1920)”Warszawa 2007.

Witaj,
dot.: H.Hryniewski h. Przyjaciel
Nazywam sie Teodor Hryniewski. Zbieram wszelkie informacje o rodzinie Hryniewskich. Posiadam dość dużo dokumentów i informacji o rodzinie Hryniewskich która zamieszkiwała na dawnych Kresach wschodnich - dawne gubernie Mińska i Wileńska. Proszę o kontakt na adres :

teodor.hryniewski(małpa)forma.pol.pl

Z poważaniem, Teodor Hryniewski