Jedną z ciekawszych postaci, które przechodzą wśród pilzneńskich dokumentów legitymacyjnych jest
Martynian Jackiewicz, s. Gabriela i Beginy Lisandrównej [Lisander ?], w. Jana i Elżbiety Leparskiej [?]. Boniecki twierdzi, że pieczętował się herbem Bawola Głowa.
Na temat Martyniana wiemy stosukowo niewiele, ale wystarczająco by próbować odtworzyć losy tej litewskiej rodziny w Galicji.
W 1761 r., Martynian Jackiewicz, Prefekt Wojsk Koronnych, mąż Zofii z Brzezia Chrząstowskiej, c. olim Marcjana, Chorążego Regimentu Koronnego i Ludwiki Boryszewskiej wraz ze swoim szwagrem Antonim, występuje w aktach nowokorczyńskich w sprawie o dobra Karwodrza Górna z Walerianem Tomaszem z Brzezia Chrząstowskim podstolim podlaskim.
Żona Martyniana Zofia umiera w 1777 r. w Białej pod Tarnowem. W tym czasie małżonkowie są właścicielami części dóbr Biała i części zwanej Mirkówka w Chyszowie. Zofia pozostawia szóstkę dzieci:
- Jan Stanisław, ur. 1762, w 1791 w wojsku pod Wodzickim - Katarzyna, ur. 1763, za N. Ostrowskim (1791) - Marianna, ur. 1764, w Tarnowie (1791) - Barbara Tekla, ur. 1768, na służbie u Rozłuckiej (1791) - Jan Chrzciciel, ur. 1774, w Krakowie w szkole (1791) - Wojciech, ur. 1776
Martynian, szybko żeni się po raz drugi. Tym razem z Małgorzatą Chuchrowską, córką rachmistrza dóbr wojewody ruskiego (kwit dłużny wystawiony w Ruszczy z 1758 r.), 1-o voto za Janem Cedrowiczem. Z tego związku dzieci:
- Franciszka, ur. 1779 - Karol, ur. 1781 - Ignacy, ur. 1784 - Salomea, ur. 1785
Małgorzata umiera w Białej w 1788 r.
Pomimo tak wielu potomków rodzina Jackiewiczów na terenie Galicji jest praktycznie nieobecna. Wręcz znika w jednym pokoleniu. Jeżeli, ktoś natknie się na informacje źródłowe o tej linii to proszę o kontakt.