Drozdnie, pow. kowelski

Drozdnie, wś, pow. kowelski, gm. Lubitów, osada dawna, w aktach XVI w; znana pod na zwą Drozdy, Drozdiany. Leży przy dawnym gościńcu, łączącym Łuck z Kowlem i Brześciem. W XVI w. władali tą wsią Drozdeńscy, zamożni ziemianie pow. łuckiego (Iwan Drezdeński „z Drozdian" wspomniany w lustracyi z r. 1545 zamku łuckiego). Przy końcu XVIII w. spotykamy tam kilku właścicieli; większa od innych posiadłość była w ręku Dyonizego Ogończyk Dubieckiego, burgrabiego zamku włodzimierskiego. Ostatni ten burgrabia włodzim. był pierwszym marszałkiem pow, kowelskiego po rozbiorze. Pod gościnnym jego dachem w D. bawiło dość długo liczne grono wychodźców francuzkich, za dni wielkiej rewolucyi. Z Drozdeń to pono Dyon. Dubiecki posłał królowi Stanisławowi Augustowi odę swą sławiącą królewskie reformy. Stanisław August obdarzył go orderem, ale burgrabia, rad bawiący się książką i piórem, korespondujący z Hug. Kołłątajem, order ode słał królowi, tłumacząc się, iż nie dla nagród i czczej chluby, ale gwoli miłości światła dank oddaje usiłowaniom królewskim, dążącym do rozszerzenia oświaty w kraju* Rzadki ten człowiek dla swej bezinteresowności, prawie nieznanej w owej epoce, umarł 1812 r., pocho wany w m. Beresteczku. Wśród właścicieli Drozdni dziś są Raczyńscy, jedyni z potomków po kądzieli burgr.# włodzimierskiego, (Podróże Kiemcewicza, Źródła Dziej, tom VI, wyd, A. Jabłoń. 1877 r., zawierają wzmianki o D.). ) Dziś jest to majątek wielu posiadaczy, kolokacya, 1810 dzies. gruntu. Włościanie, 635 dusz, mają 118 dm., 1667 dzies. ziemi. _ Gleba sieini rędzina i popielatka na pokładzie marglowym. Narzecze rusińskie.
[SGKP]