Barcin, pow. szubiński

Barcin, miasto nad Notecią, pow. szubiński, dawniej kcyński, na gruncie bagnistym; z powodu powietrza wilgotnego, często febry tu grasują. W okolicy znajdują się pokłady wapna, na przestrzeni kilkudziesięciu morgów; rocznie wydobywa się 142000 centn., które się w trzech piecach cylindrowych wypalają; 70 dm., 936 mk.; 377 ew., 422 kat., 137 żydów.; mieszkańcy są albo rolnikami, albo wyrobnikami. Jest w m. lekarz, apteka. Należy do obwodu łabiszyńskiago, do sądu okręgowego w Łabiszynie, ma kościół kat. parafialny dekan. żnińskiego, dom modlitwy protestancki i synagogę, szkołę elementarną bezwyznaniową, 159 analf. Cztery jarmarki dwudniowe, kramne, na bydło i konie. Odległość od m. powiatowego Szubina wynosi 15 kil. od stać. kol. żel. Chmielnik (Hopfengarten) 18 kil.; ma urząd poczt, trzeciej klasy, poczta osobowa do stać. kol. zel., poczta listowa do Łabiszyna. Mieszkańcy zajmowali się dawniej także sukiennictwem. B. jako miasto wspominany jest w wieku XVI. W r. 1794 odbyła się pod miastem potyczka pomiędzy Wojskiem polskiem i pruskiem.
[SGKP]