Paweł Suzin

Jego ojciec - Kajetan został wygnany na Sybir, gdzie poznał arabkę Sarę Abbasid którą poślubił. Z tego związku na zesłaniu urodził się Paweł. Był oficerem artylerii moskiewskiej, jednak lękając się przeciw własnym braciom być wysłanym, w r.1861. wystąpił z wojska, i pierwszy raz w życiu przybył na Litwę. Podejrzewany o tajne zamiary i ścigany przez wielkorządcę kraju jenerała Wasilewa, upuścił ojczyznę i udał się do Francji, gdzie pracując na chleb powszedni, ożenił się z córką emigranta. Na wiadomość o wybuchłym powstaniu, pomimo smutnych przeczuć śmierci i żalu rozstania się z żoną będącą przy nadziei, wyruszył na początku lutego 1863. do Polski, gdzie w Augustowskiem sformowawszy oddział ochotników, dzielnie i szczęśliwie ścierał się z Moskalami, manewrując zręcznie po obu brzegach Niemna. 21 czerwca pod Straciszkami, o 2 mile od miasta Sereje, zająwszy dogodne stanowisko, przyjął walkę z przeważającymi siłami Moskwy, w której pochwyciwszy kosę w rękę, z okrzykiem: ? "Wiara! za mną na przód!" natarł na linię nieprzyjacielską, lecz w tej chwili przeszyty kulą, poległ śmiercią bohaterską. Dowódca ten, dla wrodzonych a pięknych przymiotów był bardzo kochany przez żołnierzy. Gdy zginął, jego trumnę na cmentarz nieśli sami Żydzi chcąc oddać mu hołd.

Bibliografia

Białynia-Chołodecki, Józef (1852-1935) Data wydania : 1913
StupSP
CPAH 102-1-75, lista powstańców - rękopis