Daleszyce, osada, przedtem mko i folw. poduchowny, nad rz. Belnianką, pow. kielecki, gm. i par. Daleszyce, st. poczt. Kielce. Posiada kościół par. murowany, szkołę gminną, sąd gm. okr. III, dom schronienia dla starców i kalek. Leży o 19 w. od Kielc, z któremi łączy je trakt bity. B. 1827 było tu 238 dm., 1441 mk. R. 1860 liczono 251 dm. i 1505 mk., w tej liczbie 141 żydów; dziś około 1800 mk., 273 dm. W 18 w. nie było tu wcale żydów. Dawniej była i stacya poczt. R. 1880 pożar zniszczył całą osadę. D. niegdyś były wsią, do dóbr biskupich krakowskich należącą, którą Pilip Padniewski biskup, w roku 1569 za przywilejem króla Zygmunta Augusta na miasto wyniósł, obdarzył prawem niemieckiem i rozmaitemi swobodami. Toż samo czynili następni biskupi krakowscy, potwierdzając poprzednie nadania łub nowe udzielając, jak Piotr z Mirowa Myszkowski na wyrób piwa i wódki, które okoliczno wsie biskupie obowiązane były wyłącznie z D. kupować. Starożytny tutejszy kościół parafialny pod wezwaniem św. Michała, założeniem swem sięga XIII wieku. Wystawił go jeszcze we wsi 1220 r. Iwo Odrowąż, biskup krakowski, i znacznym dochodem opatrzył; śladu atoli tej starożytności teraz, nie zostało i żadnych osobliwości w sobie nie zawiera. Par. D. dek. kieleckiego 6234 dusz liczy. Gm. D. należy do sądu gm. okr. III, liczy 4577 mk. [SGKP]