Podwołoczyska (2)

Witam !!!

Poszukuję materiałów na temat miejscowości Podwołoczyska (ukr. Підволочиськ) – osiedle typu miejskiego w obwodzie tarnopolskim Ukrainy, nad Zbruczem, siedziba władz rejonu podwołoczyskiego.
Oficjalnie Podwołoczyska jako miasteczko istnieją od 1881 roku, wcześniej stanowiły przysiółek obszaru dworskiego o nazwie Staromiejszczyzna.

W 1870 rozpoczęto budowę linii kolejowej, a przy tym na gruntach hrabiego Baworowskiego powstało osiedle. Pierwszy pociąg zawitał 1 listopada 1871. W tym czasie stan katolików powiększył się o personel kolejowy i ludność napływową, szczególnie Mazurów. Zdecydowało to o budowie kościoła rzymskokatolickiego. 25 lipca 1880 na gruncie podarowanym przez hr. Wacława Baworowskiego wbudowano kamień węgielny pod kościół, który ukończono w maju 1883.
Dworzec kolejowy

W połowie XIX wieku nastąpił szybki rozwój miejscowości na skutek budowy kolei galicyjskiej im. Karola Ludwika Lwów – Tarnopol – Wołoczyska . Odcinek łączący Tarnopol z Wołoczyskami oddano 5.11.1871. Wybudowano dużą stację przeładunkową. Zajmowano się głównie handlem rosyjskim zbożem. Przy kolei miał siedzibę austro-węgierski C.K. Główny Urząd Cłowy II klasy.

Po wybudowaniu kolei, na wniosek mieszkańców, sejm wydał ustawę, a cesarz austriacki Franciszek Józef I wydał sankcję powołującą miasteczko Podwołoczyska (1881). Gmina została utworzona z osady Podwołoczyska, stanowiącej południowy obszar dworski Staromiejszczyzny oraz z osady Zagrobla Zadnieszowska, wyłączonej z gminy Zadnieszówka.
Przemysł w miasteczku w latach 1881-1885 stanowiły dwa młyny zbożowe, dwie cegielnie i dwie fabryki albuminy. Poza tym było już rozbudowane rzemiosło i handel na co się składali: 1 aptekarz, 2 szewców, 2 krawców, 4 chirurgów, 5 piekarzy, 2 akuszerki, 1 murarz, 1 kupiec z mieszanymi towarami, 43 kupców zbożowych, 7 handlarzy drzewem, 4 kupców mąki i krup, 1 dzierżawca propin., 2 kupców bławatnych, 1 sklep korzenny, 3 handlarzy suknem, 9 kupców i szynkarzy wina, 6 spekulantów, 3 wekslarzy, 10 faktorów, 25 spedytorów i komisjonerów, 8 oberżystów, 1 kawiarz, 17 szynkarzy.

Od roku 1896 do 1898 miały w Podwołoczyskach miejsce cztery wielkie pożary. W 1895 roku utworzono Powiatowy Sąd i Urząd Podatkowy.

Dalszy rozwój miasteczka spowodował, że w latach 1907-1909 wybudowano duży, nowy kościół w stylu neogotyckim. Stary kościół został oddany parafii greckokatolickiej.

Do roku 1914 linia kolejowa oraz przejście graniczne Galicji i Rosji. Po 1918 roku jako granica Polski i ZSRR w powiecie skałackim , województwo tarnopolskie w II Rzeczypospolitej . W 1921 liczba mieszkańców miasta wynosiła ok. 3700 osób. Od dnia 1.08.1934 roku na skutek reformy administracyjnej Podwołoczyska stały się gminą .

Od września 1939 Podwołoczyska przeszły pod okupację sowiecką, a od lipca 1941 roku niemiecką. W czasie tej okupacji Niemcy utworzyli obóz pracy dla Żydów. W 1942 roku część więźniów tego obozu została wywieziona do Zbaraża i Kamionki, a ostateczna zagłada pozostałych Żydów została dokonana podczas likwidacji obozu 29 czerwca 1943 roku. Po przymusowym wysiedleniu mieszkających tu Polaków (1944-46), miejscowość stała się miastem USRR.

Podczas okupacji pozbawione praw miejskich i włączone do wiejskiej gminy Podwołoczyska .

Przewodnik ilustrowany po c.k. austr. kolejach państwowych na szlakach: Kraków - Sucha, Sucha - Żywiec - Zwardoń, Skawina - Oświęcim. Wedle wskazówek c.k. Generalnej Dyrekcji austr. koleji państwowych zredagował i napisał G. Smólski

http://www.sbc.org.pl/dlibra/doccontent ... 0&from=FBC

Pozdrawiam !!!