BILLEWICZE – Biliunai, miejscowość w okręgu kowieńskim, koło Rosieni. Gniazdo rodzinne Billewiczów, spokrewnionych z Piłsudskimi; od 1850 roku końca XIX w. własność Piłsudskich, następnie Draszkowskich. Był tu dworek w stylu staropolskim z XVIII w. W „Potopie” (Warszawa 1886) Henryka Sienkiewicza jest to własność miecznika rosieńskiego Tomasza Billewicza. Billewicze dały schronienie Oleńce Billewiczównie po opuszczeniu Wodoktów i tu został pojmany Andrzej Kmicic po zdradzie króla przez przez Michała Wołodyjowskiego i jego chorągiew. Sienkiewiczowskie Billewicze były też miejscem krwawej bitwy partyzantów księdza Straszewicza z oddziałem szwedzkim kapitana Rossy, w wyniku której zostały doszczętnie wypalone. W 1831 roku, podczas polskiego Powstania Listopadowego 1830-31, Franciszek Billewicz dowodził oddziałem złożonym z 1.600 ludzi i 100 koni walcząc z Rosjanami o Rosienie, Poniewież, Wiłkomierz i Kowiany. Urodził się tu Antoni Kossakowski (1718-1786 Warszawa), polski poeta, tłumacz, od 1759 roku marszałek dworu prymasa Polski, abpa W. Łubieńskiego i od 1765 roku sekretarz Gabinetu Jego Królewskiej Mości, blisko związany z królem Stanisławem Augustem Poniatowskim.