Dzierzbicki Szymon (1720-1787)

[herb_lewa]toporSzymon Dzierzbicki, h. Topór, ur. ok. 1720, zm. 8.8.1787 Warszawa [4], syn. Marcina i Katarzyny Branickiej[3]. Kawaler orderu Św. Stanisława 1767 r., a Orła Białego 1777 r.. Postać dwuznaczna, w 1764 członek konfederacji Czartoryskich, w czasie Insurekcji Kościuszkowskiej ujawniono pieniądze, które otrzymał od cesarstwa rosyjskiego. pełnił niewielką rolę w komisji mieszanej zajmującej się sprawami międzyreligijnymi.

Małżeństwa:
1 - 1759 Walewice - Helena Joanna Walewska, zm. 19.11.1766 Kaski, par. Oszkowice
2 - 1767 Bielawy - Józafata Gomolińska, ur. 13.2.1723 Pokrzywnica, ojciec: Karol, matka: Helena Pokrzywnicka; (1-v. Władysław Skarbek)

Dzieci:
1 - Ignacy (1760 Piaski), Józef (1762 Piaski), Franciszek (1766 Kaski)
2 - Michał Placyd (1877 Warszawa), Izabela, Ksawery

Stanowiska:
1758 Podkomorzy Augusta III-go
1759 chorąży inowłodzki
1763 chorąży mniejszy łęczycki
1756 szambelan Stanisława Augusta
1766 komisarz rady wojennej
1767 kasztelan brzeziński
1768 sędzią judicii mixti
1775 wojewoda łęczycki
starosta błoński (po śmierci otrzymała je jego żona)
rotmistrz kawalerii narodowej (zrezygnował w 1785)

Własność:
W 1770 r. wykupił starostwo błońskie od Łochockiego. W 1768 r. otrzymał konsens królewski, na wykupienie Jeziorny i Chylic od Sułkowskiego. W 1771 r. wspólnie z żoną, Jozafatą z Gomulińskich, otrzymał konsens królewski, na wykupienie z rąk Mączyńskiego Suligów i Szczawina, w województwie łęczyckiem. W 1778 r. żona jego otrzymała dożywocie na starostwie błońskiem. W 1780 r. otrzymał prawem kaduka Wiciejewo, Wolę i Górę

Genealogia Dzierzbickich

Bibliografia

[1] Koss.
[2] PES V
[3] Bon.
[4] Teki.