Nic dziwnego.
Nazwisko Mazun ma korzenie pruskie, kuryjskie* i rzadziej litewskie. Z tego powodu jest dość rzadkie. Miało czas wymrzeć z powodu zawieruch historii. Sama etymologia jest dość prosta. We wszystkich trzech językach słowo to odpowiada człowiekowi niskiego wzrostu. Pruski: mazas; kuryjski: mazais massais; litewski: maža == mały, niski.
*Język kuryjski już nie istnieje. Ostatni używający go padli wraz ze zdobyciem Królewca przez Ruskich: albo zginęli na miejscu w wyniku ruskiej eksterminacji tego prastarego etno-cośtamu, mówiącego syntezą litewskiego, pruskiego i estońskiego (mniej więcej), albo asymilowali się kompletnie po dotarciu do Niemiec uciekając przed Ruskimi zapominając mowę ojców. Sam język ma jednak bardzo dużo odnośników w nazwiskach, które przetrwały.
Nazwisko Mazuń nie ma nic wspólnego z nazwiskiem Mazun. Co prawda u Rymuta i u p. Stankiewicz władowano je do jednego wora, ale to kula w płocie. Mazun ma pochodzenie - jak napisałem, natomiast Mazuń pochodzi od czynności : mazania, smarowania.
Pozdrawiam pięknie.