Władysław Mickiewicz-Pamiętnik T.2,1862-1870,str.56-58
"Przezdrowie na obiedzie 22 marca — 4 kwietnia 1861 r.
Nowogrodzianie!
Odwiedziny miłego potomka ubóstwionego naszego Adama
Wielką, jedyną są dla nas uroczystością.
Obyśmy we wspomnieniach pana Władysława Mickiewicza
Zyskali tak przestronne miejsce, jak powszechną jest cześć
Dla wsławionego jego rodzica!
On kształcił serca nasze, on ducha zaszczepił,
On miłość kraju, wiary w umysłach pokrzepił.
Władysławie! z twem przyjściem nadzieje nam rosną
Zwiastuj nam swobodę,
Jak jaskółki wiosną Pogodę!
Miech syn wieszcza miło nam i najdłużej gości,
Zwiastun, ojcem głoszonych, Swobody ! Miłości!"
Konstanty Tuhanowski."
Album był z następującą dedykacją: "Synowi nieśmiertelnego Adama, Władysławowi Mickiewiczowi, ziomkowie Nowogrodzianie, na pamiątkę bytności jego w ziemi rodzinnej, 1861 roku 22 marca — 4-go kwietnia w Nowogródku".
Witał mię potem E. Pawłowicz, literat, w następujących słowach:
"Na ziemi ojczystej, w starej Litwy stolicy, śród braci rodaków, u kolebki tak drogiej nam wspólnie Wielkiego Wieszcza, przyjmij, bracie przechodniu, przyjmij, synu, w imieniu ojca, tę wiązankę uczuć, jako hołd należny mu od nas. Przyjmij ją i zanieś na daleki grób jego. Skromne to i blade kwiaty, ale woń ich serdeczna, i kwiaty to polewane łzami matek i sióstr naszych, krwią braci naszych, wzrosłe pod chłodem wichrów i burz północy ! Ale on to rzucił ich ziarno. Jego to potężne słowo ogrzewa je swem tchnieniem i, jako pochodnia, śród długiej nocy, światłem oblewa kraj cały. A gdy słońce wiosny dzisiejszej daje im siłę dobyć się z pod lodów, jemu się pierwszemu wieniec należy".
"Ty, bracie, coś przybył do nas z wiosną, jako zwiastun lepszych czasów, przyjmij go wdzięcznie, zanieś i połóż na drogim grobie i powiedz, żeś nas zastał na stanowisku. Powiedz, że stary gród Mendoga szanować umie kolebkę swego wieszcza, że nowogródzka ziemia, którą autor Pana Tadeusza taką jasną aureolą otoczył, nie zmieniła się w opokę, że stare baszty Mendoga umieją oddać wiernie i powtórzyć stukrotnie każdy jęk braci na tułactwie i w kraju. — Edward Pawłowicz".
Podpisali: Władysław Brochocki, Karol Białopiotrowicz, Albin Czeczott, Jan Nargielewicz, August Niesiołowski, Stefan Wereszczaka, Stanisław Brochocki, Stanisław
Malinowski, Konstanty Parczewski, Józef Wereszczaka, Franciszek Wereszczaka, Konstanty Wereszczaka, Władysław Wierzbowski, Ignacy Wierzbowski, Juljan Kaszyc, Felix Magnuszewski, Lucjan, Bronisław Narbutt, Konstanty, Adolf Mikulski, Maciej Bułhak, Antoni Brochocki, Konstanty Kaszyc, Tadeusz Jundzilł, Antoni Wierzbowski, Władysław Abłamowicz, Tomasz Puszkic, Gustaw Jaźwiński, Piotr Gnoiński, Antoni Puciata, Jakób Przygodzki, Jan Markiewiez, Adam Brzeziński, Zygmunt, Erazm Wróblewski, Juljan Biżołt, Antoni Tupalski, Franciszek Mickiewicz, Aleksander Tupalski, Albin Karpowicz, Hipolit Truskowski, Ignacy Orzechowski, Edward Hejbowicz, Wincenty Klimowicz, Piotr Abłamowicz, Donat Kowzan, Felix Czaśnicki, Edmund Bielkiewicz, Aleksander Zarubański, Ksiądz Konstanty Ejmontt, pleban nowogr., Juljan Prusinowski, Romuald Kobecki, Karol Wolski, Juljan Sokołowski, Tadeusz Rudzńiski, Franciszek Siemiradzki, Tomasz Szalewicz, Ksiądz Felicjan Łaszniewiez, Jan Pusłowski, Aleksander Lariviere, Ignacy Kiersnowski,Władysław Umiastowski, Antonina Dybowska, Helena Brochocka, Michalina Rychter, Helena Brzozowska, Franciszek Przygodzki, Baltazar Przygodzki, Tomasz Chlewiński".