Kopatkiewicze al. Kopatkowicze, mko z zarządem gminnym i folw. we wach.-płn. stronie pow. mozyrskiego, o 63 w. od Mozyrza, nad rz. Ptyczą z praw. strony, w okr. polic. 2 petrykowskim, niegdyś w wojewódz. mińskiem, w pow. mozyrskim, sławne dobra królewskie, następnie oddane w lenne władanie starej zasłużonej rodzinie Jeleńskich. Konstytucya z r. 1768 przyznała K. Rafałowi Jeleńskiemu, lecz w r. 1775 dodano, że Jeleńscy, „póki miecza stanie", mają wieczyście trzymać K. wraz z przyiegłemi dobrami: Kosiejsk, Łuczyce i Chojno, i wyznaczono komisyą dla ostatecznego wyprowadzenia granic (ob. Vol-Legum, t. VIII, str. 520—521). Byli tu niegdyś bazylianie, którym taż konstytucya zapewniła legat na K. w celu „quantum interest curae animarum." Kościół drewniany erygowany przez Jeleńskich 1796 r. liczy teraz około 1000 parafian i należy do dekanatu mozyrsko-rzeczyckiego; nadto mczko ma cerkiew, synagogę, około 140 dm. drewnianych i około 1500 mk. płci obojga. Dobra K,, obfitujące w wyborne łąki, dziś mają obszaru około 100 włók. Sekwestrowane w r. 1863, a 1868 za nagrodę oddane jenerałowi Cyłowowi, znanemu autorowi, broszury o Zygmuncie Sierakowskim. Gmina kopatkiewicka składa się z 14 starostw wiejskich, 33 wiosek i 2618 włościan płci męskiej. [SGKP]