Koropiec, pow. złoczowski

Koropiec (dawniej Korobiec, także Kuropieo, po rusku Koropeć), wś w pow. złoczowskim, 17 kil. na płd.-wsch. od sądu powiat, w Złoczowie, 5 kil. na płn.-zach. od urzędu poczt, w Pomorzanach, Na płn.-wsch. leżą Uhoroe, na wsch. Bohutyn i Pomorzany, na pld. Bubszczany, na zaeh. Wicyń i Skażenica (osęść Żukowa). W pobliżu granicy wsch. płynie Złota Lipa od płn. na płd. Na prawym jej brzegu, leżą zabudowania wiejskie, na płn. od nich folwark. W płd.-zach. stronie obszaru leży las Olszyna ze szczytem 416 m. wys. na granicy zach. W stronie płn.-wsch. jest las Grabina. Własn. więk. ma roli or. 324, łąk i ogr. 105, pastw. 23, lasu 450 mr.; własn. mniej, roli or. 773, łąk i ogr. 321, past. 59, lasu 1*70 mr. Według spisu z r. 1880 było 569 mk. w gminie, 25 na obsz. dwor. (63 obrz. rzym.-katol., 23 izr., reszta gr.-kat.). Par. rzym.-kat. w Pomorzanach, gr.-kat. w miejscu, należy do dekanatu złoczowskiego a archidyec. lwowskiej, i ma filią w Uhorcach. We wsi jest cerkiew, szkoła filialna i kasa pożyczkowa gminna z kapitałem 82 zł. w. a. W dokumencie z r. 1461 zwie się ta wieś Kropyecz (ob. Akta grodzkie i ziems., t. 6, str. 68). K. należał dawniej, jak się z archiwum zamku pomorzańskiego okazuje, do rodziny Kierdejów, panów na Złoczowie iGołogórach. W r. 1589 był panem dawnego zamku w Koropcu, z którego już nie ma i śladu, Jan z Sienna Sieniński, wojew. podolski, pan na Pomorzanach i 75 wsiach. W r. 1604 przechodzi K. do rąk Jana Piekarskiego, w r. 1607 cała osada z zamkiem przez Tatarów z ziemią zrównaną zostaje, przez Piekarskiego de novo zaludniona, a zamek odbudowany. Od rodziny Piekarskich przechodzi K. do rąk domu Sobieskich. Po śmierci Jana III dostał się z 77 wsiami i 6 miasteczkami królewiczowi Konstantemu. Do r. 1880 własność Listowskich, od r. 1880 izraelity.
[SGKP]