Kobylnica, pow. cieszanowakim

Kobylnica (al. Kobelnica), ruska (pospolicie wielką zwana), z Fehlhachem, Budami, Botyskiem i Kamieniskiem, wieś w pow. cieszanowakim, 28 km. na płd. od Cieszanowa, 18 km. na płd. od sądu pow. w Lubaczowie, 7 km. na zach. od stacyi pocztowej Wielkie Oczy. Na płn. leży Łukawiec, na wsch. Kobylnica wołoska, na płd. Młyny (w pow. jaworowskim), na zach. T uchla (w pow. jarosławskim). W środku obszaru, bliżej granicy wsch. leżą zabudowania wiejskie, na zach. od nich kol. niem. Fehlbach, w płd.-zach. stronie obszaru przysiółki: Kamienisko (po rusku Kamenysko), Terebesznia, Budy (al. Kaszcz), Rudniki, Nad Ostrowem; na płn. od K.: Rotysko (al. Rutysko), Nabet, Fedek, Łomina i Ciuban; na płn. od Fehlbachu Stawki. Półn. część obszaru wynosi się wyżej niż płd. Najwyższy punkt (w lesie „Pańska niwa") dochodzi tam 243 m. Na płd. opada obszar łagodnie. Między Stawkami a Fehlbachem dochodzi wzgórze ,.Pod horajem" 229 mr. Również wysokie jest wzgórze Kobylnica, na płd. od wsi; reszta obszaru płd. opada do 208 m. Z płd. strony wsi roztacza się piękny widok na obszerną równinę a w oddaleniu na Przemyśl, Kalwaryą Pacławską i Jarosław. Wody uchodzą do Szkła (al. Krakówki), dopływu Wiszni, wpadającej do Sanu. Szkło tworzy na małej przestrzeni płd. granicę obszaru wiejskiego. Przez płn.-wsch. część obszaru płynie od płn. na płd. potok Łazanka (al. Łozanka), następnie wchodzi do Kobylnicy wołoskiej, a potem skręca na płd.-zach., przeżyna płd.-wsch. narożnik K. ruskiej i wpada do Szkła. Przez obszar płn.-wsch. płynie pot. Horodysko, nastający w „Pańskiej niwie," na płd.-zach. do Tuchli. Własn. większa ma roli or. 484, łąk i ogr. 177, pastw. 30, lasu 748 mr.; własn. mniej, roli or. 2017, ł. i o. 519, p. 324, 1. 42 mr. Grunta przeważnie gliniaste i piaszczyste. Pierwsze dość urodzajne. Najniższe miejsca obszaru są bagniste, a niektóre bagna nawet w lecie nie wysychają. To też w tej porze zlatują tutaj stada dzikich kaczek. Według spisu z r. 1880 było w Kobylnicy 1171 mk. w gminie, a 81 na obsz. dwor.; zaś w Fehlbachu 136 mk. (130 obrz. rzym. kat., reszta gr. kat.). Mieszkańcy Fehlbachu są to koloniści niemieccy, osadzeni tutaj za czasów Józefa II, a tworzą gminę dla siebie i mają swego wójta. Par. gr.-kat. w miejscu, należy do dekanatu lubaczowskiego a dyecezyi przemyskiej. Par. rzym. kat. w Fehlbachu. jestto raczej kapelania, erygowana r. 1792. Kościół drewniany, a właściwie kapliczka, bez organów. Kapelan miewa co drugą niedzielę kazania niemieckie. Erekcya parafii gr.-kat. pochodzi z lat 1634 i 1681. Cerkiew drewniana. We wsi jest szkoła etat. jednoklasowa.
[SGKP]