Kombornia, pow. krośnieński

Kombornia, wieś, w pow. krośnieńskim, przy gościńcu z Domaradza do Krosna, a na wschód od Korczyny, 345 m. npm., ma 2 przysiółki: Wolę Komborską i Budy. Z 1626 mk rz.-kat. (pewna część cyganów) przebywa 60 na obszarze większej posiadłości, która ma piękne zabudowania gospodarcze, ładny pałacyk, browar piwny i gorzelnię. Ludność trudni się od dawnych czasów obok rolnictwa tkactwem, wyrabiając obok zwykłego płótna, dymy i obrusy, które szczególniej w końcu zeszłego stulecia miały wielki popyt z powodu ładnych deseniów i delikatności wykonania. K. jest osadą niemiecką, prawdopodobnie z czasów Kazimierza Wielkiego i nazywała się pierwotnie Kalmbornia lub Kalmborn, co może jest zepsutem Kaltbrunn tj. Zimna woda, studnia. Nie ma żadnych dokumentów, któreby wskazywały założyciela wsi lub parafii, bądź z powodu że zostały zniszczone przez Tatarów, bądź dysydentów, gdyż w XVI w. była K. w posiadaniu Bonarów, który kościół na dom modlitwy helwecki zamienili. W 1594 r. został kościół zwrócony katolikom, a w 1636 odnowił fundacyą parafii Piotr z Dąbrowicy Firlej wojewoda lubelski. Teraźniejszy kościół jest drewniany. Parafia należy do dyec. przemyskiej rz.-kat. dek. krośnieńskiego i liczy z dodanemi wsiami: Wolą Komborską, Jabłonicą polską i Malinówką 3310 rz. kat. i 50 izr. W K. znajduje się szkoła ludowa i fundusz ubogich z kapitałem 350 zł. a. w. W 1786 r. była ta wieś własnością Adama Urbańskiego; teraz obszar więk, pos. należy do p. Maryi z Urbańskich Szeliskiej i wynosi 73 mr. roli, 73 mr. łąk i ogr., 18 mr. pastw, i 705 mr. lasu; pos. mn. 1820 mr. roli, 237 mr. łąk i ogr., 332 mr. pastw, i 72 mr. lasu.
[SGKP]