Kosina, pow. łańcucki

Kosina w dokumentach Cossin, prawdopodobnie kolonia niemiecka, wieś, w pow. łańcuckim, leży nad bezimiennym potokiem, wpadającym z praw. brz. do Wisłoka, przy gościńcu murowanym z Przeworska do Łańcuta i torach kolei arcyks. Karola Ludwika, między przystankiem Rogoźno a stacyą w Łańcucie. Okolicę ma prawie równą, chociaż wieś, leży w zagłębieniu 226 m. npm , a punkt najwyższy na obszarze tej wsi wznosi się tylko do 249 m. bezwzględnej wysokości. Lasów nie ma, a grunta urodzajne nadają się szczególniej do uprawy buraków cukrowych, które dawniej sprzedawano do cukrowni w Łańcucie, a po zamknięciu tej fabryki do Sędziszowa. Tylko część północna przecięta torem kolejowym jest podmokłą K. ma 1912 mk. rz.-katol. Znajduje się tutaj parafia rzym.-katol. z dwoma drewnianemi kościołami, szkoła ludowa i zakład ubogich, założony przez Aleks. ks. Lubomirskiego dla wspierania ubogich obsługujących kościół. Utrzymanie tego zakładu daje w naturaliach obszar więk. pos., należący do ks. Lubomirskich i wynoszący 728 mr. roli; mniej. pos. 2676 mr. roli w ogóle. Założycielem osady a następnie parafii w r. 1409 był Wincenty Granowski, właściciel Łańcuta. Jego spadkobierca Stanisław z Pilczy powiększył w 1442 r. uposażenie parafii dodaniem dziesięciny z Rogoźna. Gdy w r. 1524 najechali Tatarzy K. schronił się pleban Wojciech Jaklewicz z parafianami, którzy ujść nie mogli, do kościoła i tam zginął w płomieniach. Później zaludniła się wieś na nowo i odbudowano kościół, który w 1646 był znowu parafialnym. W tym roku oddzielił biskup przemyski Paweł Piasecki podnoszące się miasteczko Żołynię od parafii łańcuckiej, a zniósłszy parafią w K., przyłączył ją do Źołyni, co trwało do r. 1787, w którym w skutek dekretu Józefa II została parafia na nowo utworzoną. Nie wiadomo co było powodem rozporządzenia biskupa Piaseckiego, bo obok dawnego kościoła pod wezwaniem św. Sobestyana, stojącego obok zabudowań plebańskich, zbudowano w 1708 r. nowy drewniany kościół, który jest teraz parafialnym p. t. św Stanisława bisk. Parafia należy do dyec. przemyskiej, dek. leżajskiego, i liczy wraz z przyłączonemi wsiami: Białobrzegami, Korniaktowem i Rogoźnem 3503 rzym.-katol. mr. 28. Bud. mur. 1, drew. 20. wieś, Kosiny Kapiczne osad 22, z gruntem mr. 61.
[SGKP]