Kraczkowa, pow. rzeszowski

Kraczkowa (z Cierpiszem, Dolną, Górną i Celesty nówką), wieś, w pow. rzeszowskim. Długa, gęsto zabudowana i osiadła wieś, leży w równinie 147 m. npm., nad granicznym potokiem uchodzącym do Głuchówki, z którą pod Korniaktowem wpada do Wisłoka z prawego brzegu, a na południowej stronie gościńca z Łańcuta do Rzeszowa. Od południa otaczą tę wieś las. Z 2082 mieszk. rzym.-katol. przebywa 28 na obszarze więk. pos., a 462 w przysiółku Cierpiszu. K. ma kościół parafialny drewniany. Kiedy i przez kogo został zbudowany pierwotny drewniany kościół i założona parafia nie jest wiadomem; przypisują fundacyą Pileckim, którzy w okolicach Łańcuta i Tyczyna mieli rozległe dobra, założyli w lasach wiele osad i pobudowali w nich kościoły. Tyle jest pewnem, że parafia istniała przed r. 1450, gdyż w dokumentach bractwa duchownego obwodu łańcuckiego znajdujemy w tym roku zapisane nazwisko Mikołaja Zejdela plebana (rector ecclesiae) w Kraczkowy. W 1624 r. spalili Tatarzy wieś i kościół. Ówczesny właściciel Kraczkowy Konstantyn Korniakt potwierdził fundacyą parafialną dyplomem wystawionym na zamku w Sośnicy w tym samym roku i rozpoczął budowę nowego drewnianego ko* ścioła. Budowa postępowała powoli, ukończono ją dopiero w 1655 r. Parafia należy do dyec. przemyskiej, dek. rzeszowskiego, i ma 2032 rzym.-kat. a 50 izrael. Pos. więk. (izrael. Herz Weinberg) wynosi 512 m. roli i 391 mr. lasu; mn. pos. 2160 mr. roli, 285 mr. łąk i ogrodów, 114 mr. pastwisk i 341 mr. lasu. K. graniczy na północ z Krzemienicą, na wschód z Albigową i Wysoką, na zachód z Malawą. Cierpisz, zwany czasem górnym i dolnym (dwie części), leży na południe od Kraczkowy.
[SGKP]