Pietniczany, pow. bobrecki (2)

Pietniczany po rusku Piatnyczany, wieś i Muehlbach, wieś pow. bobrecki, 9 kim. na płd. od sądu powiat, i urz. poczt, w Bóbrce. Na płn. leżą Łany, na płn.-wsch. Sarniki, na wsch. Żabokruki, na płd. wsch. i płd. Repechów, na płd.-zach. i zach. Sokołówka. Wieś leży w dorzeczu Dniestru za pośrednictwem dopływu Boberki. Powstaje on w płn.-wsch. stronie wsi i płynie do Sieniawki (części Sokołówki), przyjmując od lew. brzegu w obrębie wsi mały dopływ. Zabudowania wiejskie leżą na płd.-zach., a dalej na płn.-zach. od nich kol. niemiecka Muehlbach. W lesistej płn.-wsch. stronie obszaru wznosi się wzgórze do 391 mt. Płn.-zach. część wsi przebiega droga z Bobrki do Rohatyna. Własn. więk. w P. (Czajkowskiego) ma roli or. 86, łąk i ogr. 5, past. 2, lasu 319 mr.; wł. mn. roli or. 647, łąk i ogr. 67, past. 56, lasu 5 mr. (co do Muehlbachu ob. Sohołóuika). W 1880 r. było w P. 265 mk. w gm. a 29 na obsz. dwor., a w Muehlbachu 154 mk., między nimi obrz. rz.–kat. w P. 21 a w Muehlbachu 154. Par. rz.–kat. i gr.-kat. w Sokołówce. W P. jest cerkiew p. w. św. Parascewii i kasa pożyczkowa gminna z kapit. 781 zł. Dawniej był tu monaster bazyliański. Przy drodze do Rohatyna stoi w lesie koło P. dobrze zachowana wieża, jak się zdaje resztki monasteru. Niedaleko P. leży także wieś Kołohury (al. Kałahury), co także wskazuje o istniejącym monasterze; albowiem mnichów nazywają na Bukowinie dziś jeszcze „kałahurami". Rewizya ihumenów z r. 1724 pisze: „Monastyr Piatniczański za prawem i kollacyą JWpp. Korytków; stroitelem tam zostaje O. Sylwester za błahosłoweniem JW. O. At. Szeptyckiego; bardzo się ladajako rządzi; sam jeden siedzi z monachami:<. Później nie ma już wzmianki o tym klasztorze (ob. Szematyzm Bazylianów, Lwów 1867, str. 163). Za czasów Rzpltej należała wieś do dóbr koronnych, 6stwa bobreckiego a ziemi lwowskiej. Dnia 28 kwietnia r. 1643 daje Władysław IV Stanisławowi Kowalskiemu, stolnikowi lwowskiemu, dożywo cie na połowie miasta Bobrki, tudzież wsiach Łany, Lanki i Piętniczany (Arch. Bernard, we Lwowie, C. t. 394, str. 752) a d. 20 czerwca tegoż roku rozszerza to prawo na żonę jego Reginę Trzebieńską (ib., str. 1249). Dnia 20 stycznia r. 1657 rozszerza Jan Kazimierz pra wo dożywocia do tychże samych posiadłości, przysługujące Mikołajowi Pełczyńskiemu, na żonę jego Maryannę Ochyjewnę Tyskiewicównę (ib , C. t. 405, str. 1356). W lustracyi z r. 1661 i 1662 (rkp. Ossol. Xi 2834, str. 80) czytamy: „Wieś Piątniczany juxta assertionem juratorum subditorum zdawna na półtrzecia łanach zasiadła. Poddanych przed wojną bywało 15, teraz poddanych, którzy na podwórzyszczach siedzą jest 6, uczyni tedy dworzysk 3. Czynszu z dworzyszcza płacą po 1 zł. = 3 zł. Owsa z dworzyszcza po półmiarków 6, przychodzi półmiarków 18, po gr. 15 = 9 zł. Kapłonów po 2, przychodzi 6, po gr. 6 = 1 zł. 6 gr. Gęsi po jednej, przychodzi 3, po gr. 8 = 24 gr. Kur prostych po 2, przychodzi jajec kop 1 '/3, po gr. 10 = 15 gr. Robota i inne powinności jako i w Łaniech. Pop czynszu daje zł. 6. Młynek tu jest i ten do arendy. Zagrodników w tej wsi jest 4. Czynszu żadnego nie dają, tylko robią jako i w Łaniech. Dziesięciny pszczelnej dziesiąty pień, ta się generałem położy. Komorników jest w tej wsi 4, robią tak jako i w Łaniech. Summa prowentu w tej wsi facit zł. 15 gr. 9". Według lustracyi z r. 1765 przynosiły P. pro w. 890 złp. 27 gr., z czego kwarta wynosiła 222 złp. 21 gr. Przy licytacyi odbytej w r. 1830 nabyli wieś i kolonią Muehlbach wraz z całem sstwem bobreckiem Jan i August bracia Czajkowscy za 71,000 zł. m. k
[SGKP]