Podliski Małe, pow. lwowski

Podliski Małe z Obydrą, wieś pow. lwowski, 13 kim. na płn.-wschód od są du pow. we Lwowie, 12 kim. od urz. poczt, w Kulikowie. Na płn. leży Stroniatyn, na wsch. Zapytów, na płd. Żydatycze, na płd.–zach. Dublany, na zach. Sieciechów. Wieś leży w dorzeczu Wisły za pośrednictwem dopływów Pełtwi: Kąpielówki i Niedzielczyny, zwanej w dolnym biegu Pikułówką, płynącej środkiem obszaru a wpływającej za pośrednictwem kanału rządowego do Jaryczówki. Płd. część obszaru moczarzysta; część płn. wznosi się cokolwiek wyżej. Zabudowania wiejskie leżą w płn. stronie obszaru i zajmują część jego płd.-wsch. (255 mt.), a na płn.-wsch. leży grupa domów Oby dra. Na płn.-zach. leży las dworski i wznosi się wzgórze Podliski do 273 mt. (znak triang). Własność więk. ma roli or. 173, łąk i ogr. 287, past. 23, lasu 105; własn. mn. roli or. 175, łąk i ogr. 382, past. 8, lasu 19 mr. W 1880 r. było 48 dm., 280 mk. w gminie, 4 dm., 29 mk. na obsz. dwors. W tej liczbie 28 rz. kat., 277 gr.-kat., 4 innego wyznania; 28 Polaków, 277 Rusinów, 2 Niemców. Par. rz.-kat. w Kulikowie, gr.-kat. w Stroniatynie. We wsi jest cerkiew zbudowana w r. 1875, szkoła filialna, kasa pożycz, gm. z kapit. 1171 zł. w. a., folwark i młyn. Za czasów Rzpltej należała wieś do ststwa gliniańskiego, ziemi lwowskiej. W lustracyi z r. 1661 i 1662 (Rkp. Ossol., ń 2834, str. 39) czytamy: „Tej wsi posesorem Jmć Pan Zdzisław Zamoyski, kast. czernichowski z Jmć Panią Zofią z Brzezia, małżonką swą. Ta wieś na zagrodach dawno zasiadła, w której bywało zagrodników 9, a teraz ich tylko 5. Czynszu każdy z nich daje po gr. 15, co czyni 2 zł. 15 gr. Robota: Ciż zagrodnicy dwa dni tylko w tydzień od południa robić powinni i stróżę nocną odprawiać. Ciwon jest w tej wsi, na zagrodzie siedzi, roboty pilnować powinien. Młynek był przy tej wsi, teraz podczas tej wojny spustoszał. Granicę ta wieś ma ze wsią Sieciechowem z jednej, z Zapytowem z drugiej strony. Folwark podlesiu: Przy tym folwarku niemasz budynków więcej, tylko piekarnia a stajnia. Urodzaj folwarkowy: żyta kłod 4, pszenica tu się nie rodzi, jęczmienia kłod 2, owsa kłod 2, grochu półmiarków 3. Prosa nie siewają, bo się nie rodzi. Siana sterta jedna rndowego. Czeladź folwarkowa: Urzędnikowi salarium zł. 16. Summa prowentu z wsi i folwarku defalcatis salariis facit 143 zł. 10 gr." W lustracyi województwa ruskiego (Dod. do Gaz. lwow., 1864, ¡Ns 8) czytamy: „Ta wieś przedtem osobnem prawem i przywilejem chodziła, do której należały wsie: Koszelów i Stroniatyn; teraz na gruntach tej wsi osiadła od lat kilkunastu słoboda Obydra, posesorem których wsi Jm Pan Potulicki, ssta borzechowski, ale podobnie jak i do Nowegosioła przywileju nie pokazał. Osiadłość wsi Podlisek i Obydry: ma teraz osiadłości swej, podług zeznania gromady, ćwierć łanu i zagród 167a, oprócz obszarów dworskich i cerkiewnego gruntu. Cerkiew pod tyt. Przemienienia Pańskiego, dawnych przywilejów i fundacyi niema, tylko przyznanie supplendo defectum erekcyi przez JmPana Ignacego Potockiego de data we dworze podlisieckim die 24 januaiii 1755 dane, w którem wyraża w 5 miejscach pole na dni orania 9l/2 i sianożęć na kosarzów 15,co podług zeznania gromady czyni zagrodę całą. Poddanych gruntowych, na półzagrodach siedzących, 29, ogrodników 4, chałupnik 1, mielników 4; na Obydrze nowoosiadłych poddanych 3. Prowent roczny Podlisek (wymieniono szczegółowo) 2069 zł. 22 gr.; prowent roczny z Obydry 303 zł. 12 gr. Onora et expensa fundi 476 zł. 10 gr. Demptis expensis należy kwarty z Podlisek i Obydry 474 zł. 6 gr." W 1518 r. nakazuje Zygmunt I Stanisławowi z Chodcza, marszałkowi kor. i staroście lwowskiemu, aby zyski prawne, które Daszkowa ma na dobrach Wisłoboki i „Podlyeski", należących do Andrzeja Wisłobockiego, dla niej wyegzekwował (Arch. Bernard, we Lwowie, C., t. 10, str. 500). W 1571 r. rozstrzygają lustratorowie królewscy spór o łąki, ciągnące się do połowy Błota i rz. Brzuchowicy, między właścicielem Sieciechowa a Podlisek (ib., 0., t. 334, str. 475). W 1684 r. naznacza Jan na Jabłonowie Jabłonowski, woje w. i generał ziem ruskich, hetm. w. kor., chorągwi pancernej Białogłowskiego, na rachunek należnych jej 8693 zł. 10 gr. kwarty na łanie w Winnikach, Podliekach i t. d. (ib., T., t. 83, str. 1046). W r. 1691 odnawia Jan III Janowi Kazimierzowi Zamoyskiemu, wojew. bełzkiemu, i Urszuli Kalińskiej, żonie jego, przywilej na dzierżawę wsi Podliski, Koszelów i Stroniatyn (ib., C., t 465, str. 1367). W 1695 r. pozwala Jan III Urszuli Zamoyskiej, wojewodzinie bełzkiej, ustąpić praw swych dożywotnich na dobrach Podliski, Stroniatyn, Koszelów, w wojew. ruskiem a ziemi lwowskiej położonych, na rzecz Franciszka Michała Denhoffa, wielk. łowczego litewskiego, i Ludwiki Dąbskiej, małżonków (ib., C., t. 178, str. 793). W 1704 r. pozwala August II Ludwice Dąbskiej, żonie z 3-go małżeństwa Piotra Potockiego, starosty czerkaskiego, przenieść swe prawa do wsi Podliski, Stroniatyn, Koszelów, na rzecz męża swego (ib., C., t. 482, str. 769). W 1709 r. rozszerza August II prawo przysługujące Piotrowi Potockiemu do wsi Podliski i t. d. na żonę jego Katarzynę z Chodorostawu l-o v. Stamirowską (ib., O., t. 493, str. 202). W 1727 r. nadaje August II Stefanowi Potockiemu, marszałkowi nadwornemu, generalnemu staroście lwowskiemu, i żonie jego Teresie wsi Podliski i t. d. (ib., C., t. 518, str. 871.).

[SGKP]