Kopki, pow. niski

Kopki (z Koziarnią), wieś, na lewym brzegu Sanu, przy drodze z Tarnogóry do Rudnika, w pow. Nisko, par. rzym.-kat. w Rudniku. W południowej stronie znajdują się zabudowania komory celnej a za niemi kolonia Konstantynów. Położenie mają K. niskie, 170 m. np. m., glebę piaszczystą, pokrytą lasami sosnowemi. W Kopkaoh znajduje się 1118 a w Koziarni 307, razem 1425 mk. rzym.-kat.; jest, szkoła ludowa a dawniej był kościół parafialny, który jednak uległ zniszczeniu, i dlatego przyłączył biskup krakowski Piotr Myszkowski tę wieś do par. w Rudniku. Więk. pos. F. br. Hompescha ma obszaru 363 mr. roli, 36 mr. łąk, 212 mr. pastw, i 895 mr. lasu; mn. pos. 717 mr. roli, 135 mr. łąk i ogr. i 74 mr. pastw. K. graniczą na płn. z Rudnikiem, który ma cokolwiek wyższe położenie, na południe z Tarnogórą; od zachodu oddziela tę wieś dzitsięć kilometrów szeroki las od wsi Kończyce. W XV w. (Lib. ben. II, 365) K. należały do par. Bieliny a były własnością Jana Pniewskiego, h. Habdank i Stanisława Korytki h. Jelita
[SGKP]