Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Polichna, pow. janowski

19.10.2016 02:51
Polichna 1.) Górna, wś i fol. i 2.) P. Dolna, wś i fol., pow. janowski, gm. Brzozówka, par. Modliborzyce, odl. 16 w. od Janowa a 12 w. od Kraśnika, leży przy szosie kraśnickojanowskiej. Wś P. Górna ma 35 osad, 328 mk. katol. i 492 mr. W 1827 r. P. Górna i Dolna miały 68 dm., 468 mk. Fol. P. Górna posiadał ogólnej przestrzeni 789 mr. 196 pręt., w tem ogrod. owoc. 7 mr. 296 pr., warzywnych 1 mr. 104 pr., gruntu orn. 561 mr. 269 pr., łąk 21 mr. 73 pr., lasów sosnowych 73 mr. 54 pr., past. 102 mr. 197 pr., wód zarybionych 1 mr. 106 pr., pod budowlami 4 mr. 45 pr., granic, dróg i nieużytków 15 mr. 252 pr. Gleba gliniasta, sapowata, położenie równe lecz na znacznej wyniosłości, stąd trudność o wodę studzienną, jednakże pokład iłowaty nieprzepuszczalny, daje możność robienia sadzawek, utrzymujących wodę deszczową nawet w czasie najgorętszego lata. Dobra P. Górne, razem z Polichną Dolną stanowiły w zeszłym wieku własność rodziny Wiercieńskich, a do połowy bieżącego wieku Dolińskich. W 1879 r. sprzedano całe dobra kolonistom z Galicyi przybyłym, a w części miejscowym włościanom, po 1200 rs. za włókę. Stąd powstało około 40 nowych kolonii. Wś P. Dolna ma 34 osad, 256 mk. katol., 517 mr. Fol. P. Dolna, z niwą zwaną Zawady, a stąd hypotecznie zwany Polichna Zawady, posiadał ogólnej przestrzeni 915 mr. 3 pr., po odłączeniu dla włościan w 1875 r. w zamian za serwituty 90 mr. pastwiska. Niwa przy szosie położona zawiera kamień wapienny muszlowy, z którego dawniej wypalano wapno. Również niwa pod wsiami Szastarką i Brzozówką posiada doskonałą glinę na cegłę i inne wyroby; jeszcze przed 10 laty cegielnia dostarczała wybornej cegły, używanej na najdelikatniejsze ornamentacye i grzemsy. Dziś istnieje, lecz produkcya małoznacząca. Dobra P. Dolna, wraz z sąsiednią Polichną Górną stanowiły w zeszłym wieku i do połowy bieżącego jedną całość. Następnie P. Dolna należała do Gruszeckiego, potem Przegalińskiego, który nabył ją na licytacyi w 1874 r. za 17000 rs., a w 1878 r. rozparcelował w całości między włościan miejscowych i przybyłych z Galicyi, którzy utworzyli tu 38 osad.
[SGKP]