Półhora, pow. namiestowski

Półhora, wś i zakład kąpielowy, hr. orawskie (Węgry), pow. namiestowski, nad pot. Półhoranką, u płd.-zach. stóp Babiej Góry (1725 mt.), przy gościńcu żywiecko-namiestowskim; od półn. przytyka jej obszar do Galicyi, do gm. Zawoi (pow. żywiecki). Północna granica ciągnie się grzbietem Beskidu babiogórskiego, od satnego szczytu Babiej Góry, zrazu na płn.-zach. na Mądrąławę (1170 mt.), stąd zaś na płd.-zach. przez Jaworzynę (1050 mt.), Beskid (923 mt.), Weszkę (948 mt.), Studeną (Studzoną, 935 mt.) i przełęcz półhorańską „Na Klinie" (809 mt.). Od zach. leży wieś Sihelne, od płd. Rapcza i Rapczyca, a od wsch. Lipnica Dolna. W tych granicach obejmuje obszar P. 14862 sążni kwadr, katastr. (1880 r.). Obszar ten przepływa z płn. na płd.-wsch. strumień Półhoranka, zabierając tak od wschodu jak zachodu liczne dopływy (Plszetnica, Kohutowy, Sołtyski); oprócz tego w wschodniej części obszaru płynie z płn. na | płd. pot. Bystra z prawym dopł. Wążowcem, I wpadająca do Półhoranki. Między Bystrą a Wążowcem szczyt Wążowiec (1093 mt.), nad źródłami Wążowca szczyt Borsucza (1005 mt.), od tego na zach. Ostry wierch (987 mt.), mię* dzy pot. Kohutowym a Sołtyskim las i góra Wysoka (979 mt.). Na zach. od Półhoranki, między nią a granicą zachodnią góra Hradek (886 mt). Położenie górzyste, skłaniające się ku południowi. Zabudowania wiejskie legły w dolinie Półhoranki, przeważnie na lewym jej brzegu, po obu stronach gościńca żywiecko-namiestowskiego. W 1880 r. było 324 dm., 1494 mk. Należy do par. łac. w Rapczy. Według szem. duch. dyec. spiskiej z r. 1878 by1442 rz.-kat., 4 ew., 97 nieun , 25 żyd., razem 1568. Pojedyncze grupy zabudowań noszą nazwy: Wysokie, Pilsko, Plsztenica, Jałowiec, Studzienki, Beskid, Tysowniea, Borsucza, Majera. Cokolwiek na płd. od ujścia Wążowca do Bystrej leży zakład kąpielowy solankowy. Pisał o nim dr Józef Hammerschmidt (Monographie des Soolbades Polhora im Ai vaer Comitate. Pest. 1872). Osada należy do sądu pow. w Namiestowie, urz. podatk. w Twardoszynie, st. p. w miejscu.
[SGKP]