Postacie związane z dworami w XIXw – rezydent

Rezydent na dworach stosowano do bezdomnych przyjaciół, weteranów wojskowych i wysłużonych oficjalistów, a często do dalekich biednych krewnych obojga płci, którzy nieraz po kilkanaście osób w domach możnej szlachty ludzko i gościnnie do śmierci utrzymywano. W zamian za gościnę rezydenci pomagali nieco w gospodarstwie domowym. Kobiety trudniły dziergały, czasem doglądały apteczki lub spiżarni, mężczyźni pomagali w polowaniach lub zajmowali się drobną buchalterią. W okresie po bitwach i powstaniach w dworach pojawiło się więcej starych wiarusów, którzy przyczyniali się do wychowania patriotycznego młodzieży a na spotkaniach opowiadali historie swoich przeżyć wojennych.[Glog.]

Franciszek Morawski w "Dworzec mojego dziadka" w przypisach pisał:
W każdym niemal dworcu znajdował się jakiś tymczasowy rezydent, stary wojak. Pamiętam takich z Konfederacji Barskiej, Rewolucji Kościuszkowskiej, Legionów - słowem z każdej epoki wojennej. Całym ich zatrudnieniem było Panią domu do stołu prowadzić i opowiadać zdarzenia, których świadkami byli. Kto doświadczył gadatliwości starych żołnierzy, ten łatwo sobie wystawi, ile tysięcy razy te same anekdoty wracały. Jeżeli rezydent nosił familijne Jegomości lub Jejmości imię, a tym samym jeżeli tym samym herbem się pieczętował, uważany był za członka rodziny, i zawsze nadawano mu tytuł wujaszka lub stryjaszka.

Lista postaci związanych z dworami

[skluczowe]postaciedwor