Bobrów (niem. Boberstein) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie jeleniogórskim, w gminie Mysłakowice na granicy Rudaw Janowickich, Kotliny Jeleniogórskiej i Gór Kaczawskich (Sudety Zachodnie) .
W 1592 r. wieś tę nazywano Boberstain, w 1668 r. Boberstein, a od 1945 r. Bobrów. Z niektórych (niepotwierdzonych) informacji powstanie Bobrowa możemy datować na wiek XV. Sugerują one, że miejscowość powstała później niż sąsiedni Wojanów. Prawdopodobnie około 1450 r. istniał przy rzece Bóbr zamek-strażnica. Kolejną informacją, która nie jest potwierdzona do końca, to obecność w XVI wieku wieży rycerskiej oraz małej warowni. Nasuwa tu myśl, że owa wieża została przebudowana w stylu renesansowym. Kolejne źródła podają, że w okresie wojny 30–letniej budowla została znacznie zniszczona. Właścicielami jej była rodzina von Zedlitz, która sprzedała majątek w 1669 r. Annie von Nostitz. Ona z kolei sprzedała go za kwotę 7,5 tyś talarów przeorowi Jezuitów z Jeleniej Góry - Hansowi Kottig. Bobrów w roku 1726 wymieniany jest, jako spora wieś, z której przychodził podatek w kwocie 209 talarów, a majątek przynosił 616 talarów. 39 lat później majątek Bobrowa szacowano na 13 797 talarów. Wieś zamieszkiwana była przez niewielu ludzi w tym 16 zagrodników, 6 rzemieślników, 21 chałupników, 6 kmieci. Niewiele lat później bo 21 zwiększyła się liczba zagrodników do 55, w dokumentach wymieniany jest folwark i młyn wodny. Zapiski z 1737 r. wskazują, że kolejnym posiadaczem Bobrowa był hrabia von Schaffgotsch. Z dalszych informacji wynika, że wieś do 1769 r. była własnością jezuitów, który następnie został odebrany im za długi. W 1776 r. Bobrów, w drodze licytacji, przeszedł za kwotę 10 tys. talarów w ręce Daniela von Buchs. Bobrów i Wojanów, jako miejscowości sąsiadujące, dość często miały jednego właściciela. W 1825 roku wieś była już znacznie rozrośnięta, liczyła 71 domów, folwark, młyn wodny oraz szkołę ewangelicką. Wieś nie miała kościoła, wierni uczęszczali do parafii ewangelickiej w sąsiednich Karpnikach lub do parafii katolickiej w przyległym Wojanowie. Właścicielem Bobrowa był wówczas Karl Sigismund von Rothkirch. Następnie w 1836 r. Bobrów przeszedł w ręce Ernesta von Kockwitz. Zapłacił on za nią kwotę 24 460 talarów. Bobrów z każdym rokiem się rozrastał przybywało domów, powstała wspólna poczta za wsią Wojanów. Przebudowany około 1870 r. dwór renesansowy na wspaniałą rezydencję wraz z zabudowaniami stał się obiektem polecanym, jako atrakcja turystyczna. Był często opisywany w większości ówczesnych przewodników. W roku 1880 Georg von Decker zbudował we wsi pałac i warowny obóz z wieżami. W czasie II wojny światowej pałac wykorzystywany był przez stacjonujące tutaj formacje SA. Na początku wojny mieścił się tu obóz przejściowy dla Żydów ze Śląska i Wielkopolski, a następnie przetrzymywano w jego murach internowanych mieszkańców Luksemburga. Po roku 1946 przebywali tu uchodźcy greccy, a w późniejszych latach umieszczono tu kolejno dom poprawczy, ośrodek kolonijny, PGR, Obronę Cywilną. W roku 1972 pałac został pozbawiony dachówek, co doprowadziło do jego ruiny. .
