Nazwisko to, pochodzenia szkocko-angielskiego, jak wiele innych cudzoziemskich ulegało w ciągu wieków spolszczeniu. Powstawały nowe jego formy - bardziej "dostosowane" do polskiej transkrypcji i wymowy, tj. Junga, Junka etc.
Wydaje się, iż przyjęcie wersji "Jounga" jako podstawowej (z podaniem również innch odmian) jest najbardziej zasadne, łączy bowiem w jakiś sposób cechy oryginalne nazwiska z nowymi polskimi.