Lisiatycze, pow. stryjski

Lisiatycze

Lisiatycze (Łysiatycze, po rusińsku Łysiatyczi), wś, po w, stryjski, o 12 kil na płn. wsch. od sądu powiat, w Stryju, 5 kil. na płd. wsch, od st. kolej, i urzędu poczt, w Wolioy. Na płn. zach. leżą Pietniczany, na płd. zach. Pukienice, na płd, Chodowice, na wsch Kawczykąt i Tejsarów, na płn. wsch Derszów (2 ostatnie wsie w pow. żydaczowskim). Płd. wsch. narożnik wsi przepływa Stryj od płd. zachodu z Chodowie, na płn. wsch. do Kawczykąta. W środku obszaru leżą zabudowania wiejskie (277 do '279 m.) L. Dolne (doliszne) i Górne (horiszne); w płd. stronie część wsi Łęgi Lisiatyckie. Na płn. zacb. od zabudowań wiejskich las Dąbrowa, na wsch. od niego niwa Chatysicze. Stronę płn. zajmuje podmokłe pastwisko Kicrtyna. Zachodni koniec obszaru, las Dąbrowę, przerzyna kolej Albrechta i gościniec.

Par. gr.-katol. w L. Górnych, dek. stryjskim, archidyec. lwowskiej. Należą do niej Pietniczany i Pukienice. We wsi jest szkoła etatowa 1-klas. i dwie cerkwie w L. Dolnych i Górnych.

1. Za czasów polskich należała wieś do dóbr koronnych w ziemi przemyskiej.
2. 1768 - Według lustracji z r. 1768 były L. jako dzierżawa w posiadaniu Ludwika Pocieja, strażnika w. ks. litews. i Wiktorii z Potockich, z prow. 10748 złp. 28 gr., z czego kwarta 2687 złp. 7 gr.
3. 1771 - Po śmierci Pocieja otrzymał tę dzierżawę 1771 r. Józef Mierzejewski, wojski podolski, i posiadał ją aż do zajęcia przez rząd austriacki w r, 1794. 1817 - Przy licytacji 22 sierpnia r. 1817 nabył wieś Bernard Zerboni za 281,400 zł.
4. 1880 - Własność większa ma roli or. 504, łąk i ogr, 64, pastw. 4, lasu 266 mr.; własn. mniej, roli or. 1756, łąk i ogr. 1084, pastw, 617 mr. W tym roku było 1724 mk. w gminie, i 60 na obszarze dworskim.
5. 1902 - właściciel tabularny: Adam Onyszkiewicz

Bibliografia

[SGKP]