Portal w trakcie przebudowywania.
Niektóre funkcje są tymczasowo wyłączone, inne mogą nie działać poprawnie.

Bobolice, pow. będziński

13.11.2009 09:57
Bobolice - 2798

Bobolice, zamek w odbudowie Bobolice, wś, pow. będziński, gm. i par. Niegowa, pomiędzy Lelowem a Żarkami, o 1 i pół mili od Lelowa w stronie południowo-zachodniej. Warowny gród tutejszy, na skalistej górze, nadał w 1370 r. król Ludwik siostrzeńcowi swemu Władysławowi ks. Opolskiemu, wraz z innemi grodami lennem prawem. Lecz gdy tenże najeżdżał miasta i kupców jadących obdzierał, na ukaranie przeto lennika, wyprawił Jagiełło w 1396 r. wojsko,a zająwszy zamek bobolicki, przywrócił do majętności korony. Nie wiadomo jakim sposobem wszedł później w dom Myszkowskich, a na ostatku Męcińskich. Maleńki to był zameczek, z wielką atoli śmiałością na wierzchołku prawie niedostępnej skały wzniesiony. Kształt miał nieforemny, stosownie do tego jak grzbiet góry pozwalał, baszty dwie półokrągłe, jedne w narożniku, drugą przy ścianie północnej, Dziedziniec mały, ale silną zamykany bramą. Droga do niego prowadziła po pochyłości skały od strony południowej, a sam wjazd był od zachodu. Zamek ten w r. 1661 przestał być mieszkalnym, w skutek tego obrócił się w ruinę, która przecież jest ozdobą całej okolicy i stanowi jeden z najpiękniejszych naszych krajobrazów. W 18 wieku istniał tu wielki piec. Obecnie (ok. 1890r) Bobolice mają 27 dm., 252 mk., 3521
morgów
[SGKP]

[szukaj_foto]Bobolice z Bobolic

Odpowiedzi (2)

13.11.2009 10:07
Bobolice, zamek w odbudowie Zamek w Bobolicach został zbudowany przez Kazimierza Wielkiego w połowie XIVw. Należał do systemu obronnego warowni królewskich broniących zachodniej granicy państwa od strony Śląska, nazywanych "Orlimi Gniazdami". W 1370 z okazji koronacji Ludwik Węgierski nadał go Władysławowi Opolczykowi. Ten przekazał go Węgrowi Andrzejowi Schoeny z Barlabas h. Amadej (syn. Amadeja Aby [Krzepela J., Księga rozsiedlenia za: Monumenta Poloniae historica t. II]). Zamek odebrał zbrojnie w 1391 Władysław Jagiełło. Wielokrotnie zmieniali się właściciele zamku. W końcu XIV i XVw zamek należał do Szafrańców, Trestków i Krezów, a w późniejszych wiekach do Chodakowskich, Męcińskich i Myszkowskich. W 1657 Szwedzi zniszczyli zamek. Po wojnach szwedzkich w XVIII XVIII zaczął popadać w ruinę i gdy król Jan III Sobieski był w drodze do Wilanowa przez Częstochowę do Krakowa - miejsca koncentracji wojsk polskich przed odsieczą wiedeńską - zatrzymał się na zamku Bobolice. Musiał on już wówczas nocować tam w namiocie.
Obecnie zamek stanowi własność rodziny Laseckich i na ich zlecenie podjęto akcję ratowania zamku a także odbudowę. Po zakończeniu prac zamek zostanie udostępniony zwiedzającym wraz z drogą krajobrazową do sąsiedniego - również odbudowywanego zamku w Mirowie.
17.12.2011 12:38
W latach 1385-98 wymieniany Andrzej "Ungarus" z Bobolic (familiaris królowej Elżbiety. J. Krzepela uważa że jest on potomkiem Amadeja Aby. Może to być prawd, gdyż Murowscy - inaczej Boboliccy - noszą herb Amadej [Paprocki]. Andrzej ów w 1398 oddaje zamek swojej córce Annie i jej mężowi Stanisławowi Szafrańcowi Młodziejowskiemu wraz z innymi wsiami. Drugim mężem Anny był Mszczuj z Wierzchowiska h. Lis. Dzieci z obu małżeństw dzielą między siebie zamek i dobra prowadzą wieloletni spór. W zamku budują nawet jakieś zapory (czy ściany), które w 1414 zostają zburzone siłą wraz z zaborem zgromadzonych produktów. Byś może z tego czasu wywodzi się legenda o dwóch bratach bliźniakach, którzy w lochach między zamkami Mirów i Bobolice gromadzili skarby do czasu, aż jeden przywiózł piękną brankę i w obawie przed zazdrosnymi oczami trzymał ją w lochach. Pewnego dnia jednak spotkał tam swojego brata i zabił go. W jakiś czas w czasie wielkiej burzy piorun zabił pierwszego brata, a dziewczyna, zamurowana w izbie, strzeżona jest dzisiaj przez czarownicę o czerwonych oczach. Po tym incydencie zburzenia ścian zamek szybko zmienia właścicieli. W 1445 Piotr Szafraniec daje zastaw zamek i przynależne dobra Florianowi z Knyszyna Helc h. Jelita. W latach 1473-84 notowani są tam już Andrzej Trestka h. własnego i jego synowie Jerzy, Andrzej i Serafin Helc, a w 1491-1504 Mikołaj Kreza z Zawady Helc (Paprocki wskazuje jego herb Ostoja). Trzeba zaznaczyć, że Mikołajowi Krezie dóbr nie sprzedali Rzeszowscy (co błędnie opisuje Kurtyka [Kurtyka J., Rzeszowski Andrzej z Przybyszówki w: PSB]), którzy mogli posiadać dobra bobolickie najwyżej 2 tygodnie między anulowanym zgłoszeniem kupna a zobowiązaniem do oddania i przekazania dóbr.

Bibliografia

Krzepela J., Księga rozsiedlenia ...
SHGkrak
ZDM G, 1604
ZK 155 s. 111