Leży na wzgórzach nad doliną rzeki Wełnianki, wśród podmokłej niziny i lasów. W dokumentach po raz pierwszy zostało wymienione w 1423 roku. Wieś tę nazwano również: Bussien (1563r.), i Busina (1664r.). Około 1423 roku biskup chełmski, Jan Biskupiec, przyłączył Buśnię Wielką i Małą do Parafii Rzymskokatolickiej w Kumowie. Źródła historyczne podają, że istniała tam w XV wieku parafia prawosławna i cerkiew. W XVI wieku wieś była dość ludna i znajdowały się w niej aż dwie karczmy. Rejestr poborowych z 1531 roku podaje, że miejscowość należała do Parafii Rozesłania Świętych Apostołów w Chełmie. W 1827 roku było tu 51 domów i 280 mieszkańców. Miejscowość posiadała kościół parafialny dla ludności rusińskiej. W 1783r. założono tu filię grekokatolickiego seminarium diecezjalnego. Unici zbudowali tu świątynię i plebanię. W 1872r. grekokatolicka parafia w Buśnie liczyła 1246 wiernych. W 1875r., po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, w Buśnie utworzono parafię prawosławną. W 1918r. ludność katolicka Buśna i okolic stanowiła zdecydowaną mniejszość. W Buśnie było 113 domów ludności prawosławnej i tylko dwa domy katolickie. Sprzyjające warunki do utworzenia parafii katolickiej nastąpiły po 1918r. Mieszkańcy skierowali do biskupa lubelskiego prośbę o utworzenie parafii, argumentując ją trudną przeszłością rządów carskich, kiedy to kryli się w lasach, jarach i na cmentarzach, aby móc wyznawać wiarę ojców. W 1921r. erygowano rzymsko-katolicką parafię Buśno. Pierwszym administratorem parafii Buśno został ksiądz Leon Mróz. Ceremonii dokonał biskup lubelski – Marian Fulman.